ΜΙΣΘΩΣΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Άρθρα 681 επ., 159, 180, 160 914, 281, 179 ΑΚ, 176,256, 263, 115 παρ.2 και 3, 535 παρ.2, ,907,908 ΚΠολΔ, 297γ Ν.2251/94
ΑΡ. ΑΡΧΕΙΟΥ ΜΑΣ 3010
Ο ενάγων ο οποίος διατηρεί ατομική επιχείρηση με εμπορία συστημάτων ασφαλείας επιχειρήσεων σύναψε, σύμβαση μισθώσεως παροχής υπηρεσιών με αντικείμενο την εγκατάσταση στην επιχείρηση του εναγόμενου ολοκληρωμένου συστήματος ασφαλείας συνδεδεμένο με κέντρο λήψης σημάτων 24ωρης παρακολούθησης. Η σύμβαση συμφωνήθηκε 5ετούς διάρκειας με δικαίωμα υπαναχώρησης των μερών μετά την πάροδο {36} μηνών και υπό την προϋπόθεση ενημέρωσης του αντισυμβαλλομένου {3} μήνες πριν από την δήλωση υπαναχώρησης.
Ο εναγόμενος επικαλούμενος προσχηματικά μη ικανοποιητική εκπλήρωση της ανωτέρω σύμβασης, απέστειλε εξώδικη δήλωση στην οποία κατήγγειλε τη σύμβαση μισθώσεως τάσσοντας 3μερη προθεσμία για να παραλάβει ο ενάγων τον εξοπλισμό αλλά αρνήθηκε να παραδώσει τον εξοπλισμό στον ενάγοντα χωρίς να του χορηγηθεί εξοφλητική απόδειξη των οφειλών του από τη σύμβαση.
Ο ισχυρισμός του ενάγοντα ότι ο εναγόμενος δεσμευόταν σε υποχρεωτική διάρκεια σύμβασης 3 ετών εντός της οποία προθεσμίας δεν μπορούσε να καταγγείλει τη σύμβαση ανεξαρτήτως λόγου που θα ανέκυπτε, κρίθηκε άκυρος από το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας στην υπό κρίση αγωγή ως δεσμεύων υπερβολικά την ελευθερία του αντισυμβαλλομένου σύμφωνα με το άρθρο 179 ΑΚ, 281 ΑΚ αλλά και σύμφωνα με το Ν. 2251/94 «περί προστασίας καταναλωτών».
Επίσης ως προς την ένσταση αναρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου Πρέβεζας την οποία υπέβαλε ο εναγόμενος, το Δικαστήριο έκρινε, πως ο ενάγων νομίμως, σύμφωνα με το 281 ΑΚ, διέλαβε στο συμφωνητικό πώλησης και ανάθεσης προστασίας με τους πελάτες του ρήτρα περί αποκλειστικής αρμοδιότητας των Δικαστηρίων Πρέβεζας καθώς έκρινε πως η σχετική ρήτρα δεν αποσκοπούσε στην προνομιακή διευκόλυνση του ενάγοντα και αντίθετα στη δυσχέρεια συλλογής αποδείξεων και διεξαγωγής της δίκης των τυχών εναγόμενων πελατών αλλά στην παροχή στοιχειώδους ευχέρειας του πρώτου να λάβει δικαστική προστασία καθώς θα ήταν δυσανάλογα επιβαρυντική έως και απαγορευτική για την επιχείρησή του η διεξαγωγή δικών σε διάφορα μέρη της χώρας. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός του εναγόμενου περί του ότι δεν είχε λάβει γνώση της ρήτρας παρέκτασης αρμοδιότητας κρίθηκε αβάσιμος καθώς αναφερόταν η ρήτρα αυτή στην 1η σελίδα του συμβολαίου το οποίο ο εναγόμενος είχε υπογράψει.
Το Δικαστήριο έκανε μερικά δεκτή την αγωγή και με απόφασή του υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλλει το ποσό … ως αποζημίωση κηρύσσοντας την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.
Τέλος το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πρέβεζας δέχτηκε την έφεση του εκαλούντος – εναγομένου και εξαφάνισε την πρώτη απόφαση του Ειρηνοδικείου δεχόμενο την ένσταση κατά τόπου αναρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου Πρέβεζας με την αιτιολογία ότι ως ειδική σύμβαση απαιτεί ιδιαίτερη συμφωνία και υπογραφή, ενώ δεν αρκεί η παραπομπή σε ειδικούς όρους.
Επίσης το Δικαστήριο δέχτηκε πως είναι άνευ νόμου επιρροής το ότι ο εναγόμενος – εκκαλών κατέθεσε εκπρόθεσμα τις προτάσεις του όπου αναπτύσσει την ένστασή του, ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου αφού η ένσταση αναρμοδιότητας λόγω μη υπογραφής υπό την ρήτρα παρεκτάσεως καταχωρίσθηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Πρωτοβάθμιου δικαστηρίου γεγονός που αρκεί για την νομότυπη υποβολή του εν λόγω ισχυρισμού στην κατ΄ έφεση δίκη.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ : 27-5-2014
Δικηγορική Εταιρεία 