ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΑΤΥΧΗΜΑ
Άρθρα 302 παρ.1, 28 ΠΚ, 352, 365, 219 παρ.2 ΚΠΔ, 213 παρ.1 ΣΠΚ, αρ.10 παρ.5 ΠΔ 237/1986 914, 300, 927, 929, 931 ΑΚ Ν ΓπΝ/ 1911
ΑΡ. ΑΡΧΕΙΟΥ ΜΑΣ 3025
Η συνεπεία της αναπηρίας ή παραμόρφωσης ανικανότητα προς εργασία εφόσον προκαλεί στον παθόντα περιουσιακή ζημία αποτελεί βάση αξίωσης προς αποζημίωση .
Είσοδος ΙΧΕ αυτοκινήτου στο αντίθετο ρεύμα και σύγκρουσή του με αντιρρόπως κινούμενο ΙΧΕ αυτοκίνητο. Το πρώτο όχημα ανεφλέγη και οι δύο επιβαίνοντες σ’ αυτό απανθρακώθηκαν. Τραυματισμός των τεσσάρων ατόμων του δευτέρου αυτοκινήτου και αναπηρία της συζύγου του κατηγορουμένου – οδηγού του δευτέρου ΙΧΕ.
Το Πενταμελές Ναυτοδικείο Ιωαννίνων κήρυξε παμψηφεί αθώο τον εντολέα μας – κατηγορούμενο ανθρωποκτονίας από αμέλεια μη οικείου του κατά συρροή, ελλείψει υπαιτιότητας αφού προέκυψε ότι δεν είχε στην διάθεσή του το περιθώριο του αποτρεπτικού ελιγμού όπως απέδειξε η έκθεση αυτοψίας του τροχαίου ατυχήματος της Τροχαίας, δεδομένης της ιδιαίτερα κοντινής απόστασης των δύο οχημάτων όταν το πρώτο αυτοκίνητο εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα, δεδομένης της μορφολογίας του εδάφους και της συνεχούς κίνησης οχημάτων στο αντίθετο ρεύμα. Επίσης λόγω της καλής ορατότητας και της κατάστασης του οδοστρώματος δεν προέκυψαν εξωγενείς παράγοντες οι οποίοι επέβαλλαν στον κατηγορούμενο να βρίσκεται σε κατάσταση εγρήγορσης αντιθέτως αποδείχθηκε ότι η εκτροπή του πρώτου αυτοκινήτου οφειλόταν σε παράγοντες που αφορούσαν αποκλειστικά τον ίδιο τον θανόντα – οδηγό του πρώτου αυτοκινήτου μη εξωτερικά εμφανείς στον κατηγορούμενο, τους οποίους σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσε να προβλέψει.
Ακολούθως ο εντολέας μας και οι επιβαίνοντες στο όχημά του στράφηκαν με αγωγή κατά της ασφαλιστικής εταιρείας στην οποία κατά το χρόνο του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένο το πρώτο όχημα για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη, ζητώντας αποζημίωση για την αποκατάσταση την υλικής ζημίας τους και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Μεσολογγίου αφού απέρριψε την ένσταση της ασφαλιστικής εταιρίας περί συνυπαιτιότητας, δέχτηκε την αγωγή επιδικάζοντας χρηματικές ικανοποιήσεις ύψους 70.000,00 περίπου €.
Επίσης το Δικαστήριο δέχθηκε ότι επιτρέπεται η επιδίκαση στον παθόντα αναπηρίας ή παραμόρφωσης του σώματός του, η παροχή ενός εύλογου χρηματικού ποσού ακριβώς λόγω της αναπηρίας και παραμόρφωσης χωρίς σύνδεση με συγκεκριμένη περιουσιακή ζημία που δεν δύναται να προσδιοριστεί. Το ανωτέρω χρηματικό ποσό εξευρίσκεται με βάση το είδος και τις συνέπειες της αναπηρίας ή της παραμόρφωσης αφενός και την ηλικία του παθόντος αφετέρου. Επομένως για τον υπολογισμό της χρηματικής παροχής του 931 ΑΚ δεν έχουν εφαρμογή τα ισχύοντα επί αξίωσης αποζημίωσης του άρθρου 929 ΑΚ.
Το Δικαστήριο δέχτηκε το αίτημα της ενάγουσας σχετικά με την κατ άρθρο 931 ΑΚ αποζημίωσή της καθώς παρά την παρέλευση 5 ετών από το τροχαίο ατύχημα η ενάγουσα δεν έχει αποθεραπευτεί πλήρως και η αναπηρία που έχει προκληθεί σ αυτήν (συνιστάμενη στην γωνίωση της σπονδυλικής της στήλης) θα επιδράσει δυσμενώς στο μέλλον της δηλαδή στην επαγγελματική οικονομική και κοινωνική της εξέλιξη αφού κατά τα διδάγματα της κοινή πείρας η αναπηρία αυτή αποτελεί αρνητικό στοιχείο στο πλαίσιο του ανταγωνισμού και της οικονομικής εξέλιξης και προαγωγής της δεδομένου ότι ήταν 40 ετών κατά το χρόνο του ατυχήματος και της επιδίκασε πρόσθετη χρηματική ικανοποίηση, ύψους 20.000,00 € επιπλέον.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ : 16-6-2014
Δικηγορική Εταιρεία 