ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

Αδικοπραξία – Ισχυρισμός περί ανωτέρας βίας λόγω θραύσης ελαστικού ως γεννεσιουργός αιτία του ατυχήματος. Ορισμός ανωτέρας βίας και ποιος φέρει τον κίνδυνο αυτής – εύλογη αποζημίωση. Διαφορές από αδικοπραξία και πλήρη αποζημίωση. Οικείοι. Οδήγηση υπό την επήρεια μέθης ως λόγος εξαίρεσης από την ασφαλιστική κάλυψη. Αδιάφορη η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ υπαιτιότητας και ζημιογόνου αποτελέσματος για την εξαίρεση από την ασφαλιστική κάλυψη, καθότι η μέθη ενέχει τον τυπικό κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος. Παρεμπίπτουσα αγωγή.

ΕΟ Πρέβεζας – Ιωαννίνων.

Άρθρα Ν. Γ (κόπα) Ν/1911, 928, 932, 1485, 1486, 1493, 1389, 1390 ΑΚ αρθρ 6 παρ.6 του Ν. 489/1976, αρ.42 ΚΟΚ, αρ. 25 Κ4/585/1978 ΑΥΕ.

ΑΡ. ΑΡΧΕΙΟΥ ΜΑΣ 581

Ο εναγόμενος οδηγώντας ΔΧΕ αυτοκίνητο (ταξί) ιδιοκτησίας του καθώς πλησίαζε προς το 9^ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Πρέβεζας – Ιωαννίνων δεν ρύθμισε την ταχύτητά του ανάλογα και ενώ βρισκόταν πάνω σε στροφή, επιχείρησε να προσπεράσει προπορευόμενο όχημα σε σημείο που δεν επιτρεπόταν με συνέπεια να χάσει τον έλεγχο του οχήματός του και εισερχόμενο στο αντίθετο ρεύμα πορείας να συγκρουσθεί με ΙΧΕ αυτοκίνητο. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν ο θανάσιμος τραυματισμός του οδηγού του και η ολοσχερής καταστροφή του ΙΧΕ αυτοκινήτου.

Οι συγγενείς του θανόντος άσκησαν αγωγή κατά του οδηγού του ΔΧΕ αυτοκινήτου και κατά της ασφαλιστικής του εταιρίας αποζημίωση: για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, στέρηση διατροφής, έξοδα κηδείας, και την ολοσχερή καταστροφή του αυτοκινήτου που περιήλθε στη σύζυγο ως εξαίρετο.

Προσδιορισμός έννοιας «οικείων».

Άσκηση παρεμπίπτουσας αγωγής της ασφαλιστικής εταιρίας κατά του πρώτου εναγομένου οδηγού του ΔΧΕ (ταξί) λόγω οδήγησης υπό την επίδραση αιθυλικής αλκοόλης.

Ισχυρισμός περί ανωτέρας βίας λόγω θραύσης ελαστικού ως γεννεσιουργός αιτία του ατυχήματος. Ορισμός ανωτέρας βίας και ποιος φέρει τον κίνδυνο αυτής – εύλογη αποζημίωση.

Αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου.

Δεκτή η παρεμπίπτουσα αγωγή της ασφαλιστικής εταιρίας κατά του εναγομένου με την αιτιολογία της επήρειας οινοπνεύματος του οδηγού που αποτελεί λόγο εξαίρεσης από την ασφαλιστική κάλυψη. Ο ισχυρισμός του τελευταίου περί μη υπάρξεως αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της μέθης και του ατυχήματος κρίθηκε ως μη νόμιμος και απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι : « … στις περιπτώσεις παραβάσεως ασφαλιστικού βάρους του άρθρου 25 της Κ 4/585/1979 ΑΥΕ δεν ερευνάται καν η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της παραβάσεως του ασφαλιστικού βάρους και της ζημίας καθώς οι ανωτέρω παραβάσεις μεταξύ των οποίων και η μέθη, ενέχουν τον τυπικό κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος σε τρίτο πρόσωπο και συνδυάζονται για το λόγο αυτό με βαρύτερη κύρωση σε βάρος του ασφαλισμένου (βλ Κρητικός σελ 597 – 598, αριθμ. 1728 – 1731). Διάφορη αιτιολογία από την απόφαση του Εφετείου που απέρριψε απλά ως αβάσιμο τον ισχυρισμό.

Ενώπιον του Εφετείου Ιωαννίνων ασκήθηκαν τρεις διαφορετικές εφέσεις με εκκαλούντες την ασφαλιστική εταιρεία, τους ενάγοντες και τον οδηγό του ζημιογόνου. Το Εφετείο δέχθηκε ότι δεν υπάγονται στην έννοια του οικείου οι γαμβροί επ’ αδερφή και οι κουνιάδοι.

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πρέβεζας έκρινε ένοχο τον οδηγό του ΙΧ και τον καταδίκασε σε φυλάκιση δυόμιση ετών για ανθρωποκτονία από αμέλεια με αναστολή.

 

         ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ 30-6-2015