ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΑΞΙΩΣΕΩΝ  ΕΜΠΟΡΩΝ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ, ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΛΛΟΤΡΙΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΠΕΝΤΕ ΕΤΩΝ – ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ Φ.Π.Α. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΥ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΙΤΑΓΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ (ΟΠΩΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ), ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΤΗΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 69 ΠΑΡ. 1 ΚΠολΔ

(ΑΡΘΡΑ 262 παρ. 1 ΚΠολΔ, 250 παρ. 1, 251 και 253 ΑΚ, 681, 688 έως 690 ΑΚ, 692 ΑΚ, 14 παρ. 1^α, 23 ΚΠολΔ, 466 επ. ΚΠολΔ, 346, 904 ΑΚ, 219 ΚΠολ, 440 επ. ΑΚ)

 

Το Ειρηνοδικείο Ιωαννίνων, ως αρμόδιο για την εκδίκαση ένδικης αγωγής με τις διατάξεις  περί μικροδιαφορών και με αντικείμενο την καταβολή τιμήματος εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Απόρριψη ισχυρισμού για ένσταση των άρθρων 400 επ. ΑΚ περί συμψηφισμού ανταπαιτήσεων με την αιτιολογία ότι ο οφειλέτης είχε εγκρίνει το επίδικο έργο κατά την παραλαβή του, οπότε έχει επέλθει απαλλαγή του αντιδίκου, κατά το άρθρο 692 του ΑΚ, από την ευθύνη του για τυχόν ελλείψεις του έργου.

Απόρριψη ισχυρισμού περί παραγραφή. Από τον συνδυασμό των  διατάξεων των άρθρων 250 παρ. 1, 251 και 253  ΑΚ συνάγεται, ότι η αξίωση των εμπόρων, βιομηχάνων και χειροτεχνών για την χορήγηση εμπορευμάτων, την εκτέλεση εργασιών και την επιμέλεια  αλλότριων υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένων και των δαπανών που έγιναν, παραγράφεται σε πέντε χρόνια, η παραγραφή δε αυτή αρχίζει μόλις λήξει το έτος, μέσα στο οποίο  γεννήθηκε  η αξίωση και είναι δυνατή η δικαστική επιδίωξή της. Τέλος για το ορισμένο  της  ένστασης  παραγραφής,  πρέπει να αναφέρονται ο χρόνος αυτής, ο χρόνος κατά τον οποίο γεννήθηκε η αξίωση, το χρονικό σημείο έναρξης της παραγραφής και ο χρόνος επίδοσης της αγωγής, προκειμένου να διαπιστωθεί αν, με αφετηρία το παραπάνω χρονικό σημείο και μέχρι την επίδοση της αγωγής, από την οποία διακόπτεται η παραγραφή, συμπληρώθηκε ο χρόνος αυτής. Διαφορετικά, σε περίπτωση δηλαδή μη αναφοράς των εν λόγω στοιχείων, ο ισχυρισμός για την παραγραφή της αξίωσης, που επιδιώκεται με την αγωγή, είναι ανεπίδεκτος δικαστικής εκτίμησης και επομένως, απορρίπτεται ως αόριστος (Εφ. Πατ. 806/2007 σε ΝΟΜΟΣ)

Τέλος, το Ειρηνοδικείο Ιωαννίνων σχετικά με το κονδύλιο, το οποίο αναλογεί στον ΦΠΑ 23%, για το οποίο δεν έχουν εκδοθεί τα σχετικά τιμολόγια πώλησης και παροχής υπηρεσιών από τον δανειστή, αποφάνθηκε ότι:

«… ο εν λόγω φόρος, σε περίπτωση που η πληρωμή της αμοιβής πραγματοποιείται ύστερα από επιταγή δημόσιας αρχής (όπως δικαστικής απόφασης), γίνεται απαιτητός κατά τον χρόνο είσπραξης της αμοιβής. Επομένως, κατά το χρόνο της είσπραξης, που γεννάται η φορολογική υποχρέωση, ο υποκείμενος στο φόρο αυτό θα εκδώσει τιμολόγιο ή απόδειξη ή άλλο στοιχείο, που προβλέπουν οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων, όπου θα αναγράφεται η φορολογική αξία και το ποσό του φόρου χωριστά. Στη περίπτωση αυτή η απαίτηση για την καταβολή του ΦΠΑ γεννιέται από την επέλευση του χρονικού σημείου της έκδοσης του σχετικού παραστατικού, με την καταβολή του ποσού της οφειλόμενης αμοιβής και έτσι ο ΦΠΑ μπορεί να ζητηθεί κατά την διάταξη του άρθρου 69 παρ.1 περ. ε’ ΚΠολΔ (ΑΠ 80/1999, Εφ. Λαμ. 58/2016, Εφ. Πειρ. 724/2015, Εφ. Αθ. 1410/2013, Μον. Πρωτ. Αθ. 601/2017 σε ΝΟΜΟΣ). Επομένως το προαναφερόμενο κονδύλιο είναι νόμιμο για το διάστημα μετά το χρονικό σημείο της έκδοσης του σχετικού φορολογικού παραστατικού, μετά από επιταγή δημόσιας αρχής, έκτοτε δε οφείλεται και ο σχετικός τόκος».

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ