ΑΓΩΓΗ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ ΛΟΓΩ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΤΟΣ 2017 ΚΑΙ ΜΕΤΑ – Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΓΝΩΣΤΗ ΟΤΑΝ ΣΥΝΗΦΘΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ – ΔΕΝ ΚΑΤΕΣΤΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΠΑΧΘΗΣ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥ –  ΕΚΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 388 ΑΚ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 288 ΑΚ.

 

(Άρθρα 388 ΑΚ, 7 παρ. 4 πδ 34/1995, νόμος 3996/2011 (άρθρο 79 παρ. 2), πδ 715/1979, 216 παρ. 1 και 118 αρ. 4 ΚΠολΔ, 14 παρ. 1 περ β΄, 16 αρ 1 και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ, 48 παρ. 1 εδ α΄ του πδ 34/1995, 591, 614 παρ. 1, 615 έως 620 ΚΠολΔ, 591 έως 681 Δ ΚΠολΔ, αντικαταστάθηκε από τα νέα άρθρα 591 έως 645)

 

Κατά το άρθρο 388 ΑΚ, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 7 παρ. 4 του π.δ/34/1995, προβλέπονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες παρέχεται στον έναν από τους συμβαλλομένους σε αμφοτεροβαρή σύμβαση το διαπλαστικό δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο την αναγωγή της οφειλόμενης παροχής στο μέτρο που αρμόζει ή και τη λύση ολόκληρης της σύμβασης, εφόσον η τελευταία δεν έχει ακόμα εκτελεστεί. Γενικής φύσεως περιστατικά όπως η αυξομείωση των εισπράξεων μιας επιχείρησης, η αύξηση (ή μείωση) της αξίας του ακινήτου λόγω αύξησης του κόστους ζωής κλπ, ούτε έκτακτα ούτε απρόβλεπτα μπορούν να χαρακτηριστούν. Αντίθετα, απρόοπτη μεταβολή των περιστατικών στα οποία στηρίχθηκαν τα μέρη μπορεί να αποτελέσει και η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Χώρας, όταν είναι έκτακτης φύσης και τόσο μεγάλη, ώστε να υπερβαίνει τις συνήθεις ή λογικά προβλεπόμενες διακυμάνσεις της σταθερότητας και να ανατρέπει τους υπολογισμούς των μερών κατά την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη. Περαιτέρω δύναται να τυγχάνει εφαρμογής γενική διάταξη του άρθρου 288 ΑΚ, ειδικότερη έκφανση της οποίας αποτελεί η διάταξη του άρθρου 388 ΑΚ. Επομένως, η τελευταία ως ειδικότερη υπερισχύει της γενικής, η οποία εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση κατά την οποία, μετά την κατάρτιση της δικαιοπραξίας, έχει επέλθει μεταβολή των συνθηκών, η οποία όμως δε συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 388 ΑΚ.

Ενόψει των αναφερόμενων περιστατικών στην υπό κρίση αγωγή, διαπιστώθηκε ότι η αντιπαροχή (μίσθωμα) του ενάγοντος μισθωτή τελεί σε αναλογία προς την παροχή του μισθίου, αφού ληφθούν ιδίως υπόψη η προνομιακή θέση, στην οποία βρίσκεται το ακίνητο και η θετική πορεία της επιχείρησης του ενάγοντος, σε συνδυασμό και με το γεγονός ότι τόσο η κατάρτιση όσο η παράταση της διάρκειας της ένδικης μίσθωσης έλαβαν χώρα ενόσω είχε ήδη εκδηλωθεί η οικονομική ύφεση. Η οποία και προφανώς συνεκτιμήθηκε ή τουλάχιστον όφειλε να συνεκτιμηθεί από τον ενάγοντα. Κατά συνέπεια δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις της διάταξης του άρθρου 288 ΑΚ και η αγωγή απορρίφθηκε ως αβάσιμη κατ’ ουσία.

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ