Έκδοση εικονικών φορολογικών στοιχείων τα έτη 2005 και 2006

ΕΚΔΟΣΗ ΕΙΚΟΝΙΚΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΑ ΕΤΗ 2005 ΚΑΙ 2006 – ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΟ ΕΤΟΣ 2017 – ΠΟΤΕ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΞΕΚΙΝΑ Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ – ΕΝΝΟΙΑ «ΝΕΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ» ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΠΕΝΤΑΕΤΗ ΣΕ ΔΕΚΑΕΤΗ – ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΙΚΟΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ – ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΝΑ ΣΥΝΤΑΧΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑΣ Η ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΤΑΘΕΙ ΝΟΜΙΜΑ ΑΥΤΗ ΣΕ ΔΕΚΑΕΤΙΑ – ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΚΑΤΟΠΙΝ «ΟΙΚΟΘΕΩΛΟΥΣ» ΔΗΛΩΗΣΗΣ ΤΟΥ ΛΗΠΤΗ ΤΟΥ ΕΙΚΟΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ (4 ΕΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΟΠΙΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ) ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΜΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΩΣ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ – ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΑΠΛΩΣ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

 (Ν 2523/1997, 4093/2012)

Ο φερόμενος δράστης παραχώρησε το έτος 2003 στον αδελφό του, το δικαίωμα να ανοίξει επιχείρηση χωματουργικών έργων στα Ψαχνά Εύβοιας, στο όνομά του, χωρίς ο ίδιος να αναμειχθεί ποτέ στην λειτουργία της επιχείρησης. Το έτος 2010 σε γεννώμενο φορολογικό έλεγχο, τρίτη εταιρία, λήπτης τιμολογίου εκδόσεως του φερόμενου δράστη, ελεγχόμενη για συστηματική λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, δήλωσε τα επίδικα τιμολόγια ως πλαστά, καταβάλλοντας μάλιστα ως πρόστιμο, το 40% της αξίας τους. Η έκθεση φορολογικού ελέγχου δεν κοινοποιήθηκε νόμιμα στον κατηγορούμενο.

Ο κατηγορούμενος εξ αρχής ισχυρίσθηκε ότι ουδέποτε εξέδωσε ο ίδιος τα συγκεκριμένα φορολογικά στοιχεία, ουδέποτε συναίνεσε σε έκδοση εικονικών τιμολογίων από οποιονδήποτε και ότι αγνοεί την εικονικότητα ή μη αυτών. Ο αδελφός του – στον οποίο χορήγησε την άδεια να ανοίξει την επιχείρηση στο όνομά του, είχε υποστεί εγκεφαλικό και αδυνατούσε να συνεννοηθεί, ήδη από το έτος 2007.

Ο χρόνος έκδοσης των δύο τιμολογίων είναι τα έτη 2005 και 2006.

Η φορολογική αρχή την όποια γνώση περί υποτιθέμενης εικονικότητας των επίδικων τιμολογίων, την έλαβε στις 26-11-2010 με το ειδικό σημείωμα της επιχείρησης Γ. Α., απευθυνόμενη προς τη ΔΟΥ Β Χανίων . Έκτοτε, νέα γνώση και νέα στοιχεία, δεν περιήλθαν στην υπηρεσία. Παρόλα αυτά, εντολή ελέγχου, δόθηκε μετά από 14 μήνες. Κρίσιμος χρόνος για την διερεύνηση της παραγραφής φυσικά, είναι ο χρόνος που περιήλθε η πληροφορία (καταγγελία απλή εν προκειμένω) στην υπηρεσία (26-11-2010 – βλ 3244/2019 ΔΜΠρ Δες Στ τμήμα) και όχι πότε αποφάσισε η υπηρεσία (ΔΟΥ) να ενεργήσει (άλλους 14 μήνες).

Η ΔΟΥ Χαλκίδας, συνέταξε την υπ’ αριθμ… έκθεση ελέγχου στις 17/9/2012 (υπογραφή ελεγκτή 17-9-2012), η οποία θεωρήθηκε στις 20-9-2012. Από την ανάγνωση αυτής, προκύπτει ότι κανένα νέο στοιχείο δεν περιήλθε σε γνώση της πλην της αρχικής δήλωσης της λήπτριας του φορολογικού στοιχείου. Τόσο οι αποφάσεις επιβολής προστίμου που συντάχθηκαν, όσο και η έκθεση ελέγχου, ουδέποτε επιδόθηκαν νόμιμα στον κατηγορούμενο κατ’ άρθρ. 128 ΚΠολΔ προκειμένου να ασκήσει τα δικαιώματά του, αλλά στην σύζυγο του αδελφού του, η οποία αναφέρεται ως «σύνοικος», ενώ διαμένει σε άλλη οικία.

 

Η εύλογη διάρκεια του χρονικού διαστήματος παραγραφής πρέπει, να είναι σχετικώς μικρή, απαίτηση στην οποία ανταποκρίνεται η προβλεπόμενη στο άρθρο 84 (παρ. 1) του ΚΦΕ πενταετία. Η τοιαύτη (εύλογη) διάρκεια προκύπτει από δίκαιη στάθμιση και εξισορρόπηση των προαναφερόμενων, ερειδόμενων στο Σύνταγμα, συμφέροντα αυτό λαμβάνονται υπό στην κοινωνική και οικονομική ζωή που καθιστά αναγκαία την κατά το δυνατόν γρήγορη εκκαθάριση των οικονομικών υποχρεώσεων των φορολογουμένων, η διευκόλυνση της διαδικασίας φορολογικού ελέγχου από τις ηλεκτρονικές και λοιπές σύγχρονες ελεγκτικές μεθόδους και η υποχρέωση (ή η παροχή της δυνατότητας) διενέργειας των συναλλαγών των φορολογούμενων ηλεκτρονικά, μέσω του τραπεζικού συστήματος (βλ. ΣτΕ 172/2018).

Κατόπιν διενέργειας ελέγχου, πα­ραγράφεται, κατ’ αρχάς, με την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία για την επίδοση της οικείας δήλωσης (η εν λόγω προθεσμία κα­θορίζεται στο άρθρο 62 του ΚΦΕ), αλλά, κατά παρέκκλιση του κανόνα αυτού, η παραγραφή καθίσταται δεκαετής, μεταξύ άλλων, σε περίπτωση στην οποία η διαπίστωση της ανακρίβειας της δήλωσης και η επιβολή του διαφυγόντος φόρου και της χρηματικής κύρωσης στηρίζονται σε στοιχεία («συμπληρωματικά») που περιήλθαν στην αρμόδια για τον καταλογισμό φορολογική αρχή μετά την ως άνω πενταετία …. (α) ο φορολογικός έλεγχος (και ο βάσει αυτού καταλογισμός φόρου και πρόσθετου φόρου, λόγω ανακρίβειας της δήλωσης) πρέπει να διενεργείται, κατ’ αρχάς, εντός πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία για την επίδοση της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος … δηλαδή στοιχεία αποδεικτικά της ύπαρξης μη δηλωθέντος φορολογητέου ει­σοδήματος (πρβλ. ΣτΕ 1303/1999, 2632/1996), τα οποία δι­καιολογημένα δεν είχε υπόψη της η φορολογική αρχή κατά την ανωτέρω πενταετία (βλ. ΣτΕ 2426/2002).

Συνεπώς, δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία εκείνα τα οποία είτε σε γνώση της φορολογικής αρχής εντός της ς στην παράγραφο 1 του ανωτέρω άρθρου 84 πενταετίας και αγνοήθηκαν ή δεν ελήφθησαν προσηκόντως υπόψη από αυτήν (πρβλ. ΣτΕ 3296/2008, 2703/1997, 2473/1996) είτε η φορολογική αρχή όφειλε να έχει λάβει γνώση τους, εντός της ίδιας πενταετίας, εάν είχε επιδείξει την δέουσα επιμέλεια (πρβλ. ΣτΕ 2426/2002, 2700/1965), ήτοι εάν είχε λάβει τα προσήκοντα μέτρα ελέγχου και έρευ­νας, που προβλέπονται στο νόμο (βλ. ΣτΕ 178/2018 σκ 12, πρβλ. ΣτΕ 2934/2017 σκ. 11).

Ενόψει δε των εκτεταμένων και διευρυμένων αρμοδιοτήτων, δυνατοτήτων και μέσων ελέγχου που προβλέπονται με τις σχετικές διατάξεις (όπως οι ενδεικτικώς προμνημονευθείσες) και που δύνανται να εφαρμόζονται με τα σύγχρονα μέσα ιδίως ηλεκτρονικού ελέγχου η πενταετής, κατ’ αρχάς, παραγραφή δεν τυγχά­νει αντίθετη στην αρχή της αναλογικότητας, αλλά, τουνα­ντίον, συνάδει με αυτήν για τους ήδη εκτεθέντες λόγους σχετιζόμενους τόσο με τα συνταγματικά δικαιώματα των φορολογούμενων όσο και με το ίδιο το δημόσιο συμφέρον και την αποστολή του κράτους για σύλληψη της φορολο­γητέας ύλης και πραγματοποίηση των απαραίτητων για τη λειτουργία του δημοσίων εσόδων υπό καθεστώς κράτους δικαίου πάντα.

Εν προκειμένω το όποιο ποινικό αδίκημα είχε ήδη παραγραφεί, λόγω παρόδου 5ετίας από την υποτιθέμενη τέλεση μέχρι τη σύνταξη της έκθεσης. Ενώ η έκθεση ελέγχου είχε θεωρηθεί όπως προαναφέρω στις 20-9-2012 η παραγγελία της ΔΟΥ Χαλκίδας προς τον κ Εισαγγελέα, καθυστέρησε άλλα δύο χρόνια, αφού στάλθηκε στις 4-7-2014.

Τα τιμολόγια αυτά εμφανίσθηκαν «οικειοθελώς» όπως κατέθεσε πρωτοδίκως η κ Μ Π υπάλληλος ΔΟΥ, από την λήπτρια εταιρία, η οποία κατέβαλε και πρόστιμο! Δηλαδή πήγε από μόνη της στην ΔΟΥ για να καταγγείλει τον εαυτό της και να ομολογήσει παράβαση και να πληρώσει πρόστιμο! Οι ελεγκτές, σύμφωνα με την ως άνω κατάθεση, θεώρησαν εικονικά τα τιμολόγια, γιατί δεν απολογήθηκε ο κατηγορούμενος, στον οποίο ουδέποτε έλαβε κλήση !!! Κι όχι γιατί διασταύρωσαν τον ισχυρισμό της λήπτριας (που πλήρωσε και πρόστιμο). Επίσης θεωρήθηκε ως ενοχοποιητικό το γεγονός, ότι ο αδελφός του, δεν ήταν συνεπής με τις υποχρεώσεις κατάθεσης φορολογικών δηλώσεων για τα επίδικα έτη και συγκεντρωτικές καταστάσεις προμηθευτών. Άρα: εξέδωσε εικονικά φορολογικά στοιχεία!

Η μάρτυρας κατηγορίας, δήλωσε ότι η ΔΟΥ, μετά την έκθεση ελέγχου και πριν την παραπομπή της υπόθεσης στον εισαγγελέα, δεν έλεγξε εάν πράγματι είναι εικονικά τα τιμολόγια, δεχόμενη μόνο την δήλωση της ήδη ελεγχόμενης λήπτριας εταιρίας. Τα επίδικα τιμολόγια δεν ενσωματώθηκαν καν στην ποινική δικογραφία με αποτέλεσμα να αδυνατεί το δικαστήριο να τα επισκοπήσει, να ελέγξει ποιος ήταν ο πραγματικός εκδότης τους και εάν ήταν πράγματι εικονικά.

Το δικαστήριο κήρυξε αθώο τον κατηγορούμενο με το σκεπτικό, ότι η έκθεση της ελέγχουσας αρχής στη οποία στηρίχθηκε η άσκηση της ποινικής δίωξης βασίστηκε αποκλειστικά στη δήλωση ομολογίας συνενόχου (λήπτη) που έγινε με σκοπό να ωφεληθεί η ίδια, χωρίς να διασταυρωθεί από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο. Άρα, δεν αρκεί για την καταδίκη του κατηγορούμενου, (ένοχος ένοχο ου ποιεί). Αρμόδιο για να εξετάσει την ενοχή και την τέλεση του ποινικού αδικήματος, είναι το ίδιο το δικαστήριο, ενώπιον του οποίου δεν προσκομίσθηκαν τα επίδικα τιμολόγια. Δεδομένου δε ότι ο ίδιος ο κατηγορούμενος αμφισβητεί την εικονικότητα αλλά και τη συμμετοχή του στην πράξη, το Δικαστήριο τον απάλλαξε από την κατηγορία, χωρίς να ελέγξει την παραγραφή (η οποία σε κάθε περίπτωση ελέγχεται πριν από την ουσία).

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ

                                                                                                               ΑΡ ΦΑΚ 3994