ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΛΟΓΩ ΑΟΡΙΣΤΙΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΜΗ ΥΠΑΡΞΗ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ – ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΟΣ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙ ΥΠΑΡΞΗΣ ΑΜΕΣΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΔΙΚΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ – Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΝΙΚΙΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΑΠΟΤΡΕΠΤΕΟ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗ ΛΗΨΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΙΣΧΥΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΤΑΝ ΡΗΤΩΣ Η ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ
(Άρθρα 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τα άρθρα 974, 975, 980, 996 ΑΚ και 733, 734 ΚΠολΔ, 4 παρ. 3 ν. ΓΨΗΖ 2/1991)
—–. . . —–
Το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας εκδικάζοντας αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την προστασία της επικαλούμενης οιονεί νομής απέρριψε ως αόριστη την αίτηση των αντιδίκων με την οποία ζητούσαν αφενός μεν να αναγνωρισθούν προσωρινά οιονεί νομής πραγματικής δουλείας διόδου επί της περιγραφόμενης στην αίτηση τους διόδου και αφετέρου να υποχρεωθούν οι εντολείς μας να τους αποδώσουν την οιονεί νομή επί της επιδίκου διόδου, εκθέτοντας ότι δεν υπήρχε η ακριβής κατά τον νόμο περιγραφή του προσβαλλόμενου δικαιώματος αφού αφενός μεν δεν προσδιορίζονταν ο παραχωρών την άδεια διέλευσης ενόψει μάλιστα των ισχυρισμών των αντιδίκων ότι κατέστησαν δικαιούχοι οιονεί νομής πραγματικής δουλείας διόδου δυνάμει αγοραπωλητηρίου συμβολαίου με το οποίο ισχυρίζονταν ότι απέκτησαν την κυριότητα του ακινήτου τους καθώς και η ιδιότητα του κληροτεμαχίου σε βάρος του οποίου ασκούν το δικαίωμα οιονεί νομής δουλείας διόδου και συγκεκριμένα αν αυτό αποτελεί ιδιοκτησία φυσικού προσώπου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή αν αποτελεί κοινόχρηστη έκταση, οπότε η διέλευση μέσω της επιδίκου διόδου θα γινόταν κατ’ ενάσκηση της απορρέουσας από το δικαίωμα προσωπικότητας εξουσίας για ελεύθερη χρήση της διόδου, κι αφετέρου δεν υπάρχει στην υπό κρίση αίτηση περιγραφή της επιδίκου διόδου κατά τρόπο σαφή, ορισμένο και ευσύνοπτο, με προσδιορισμό της θέσης και των ορίων.
Συγκεκριμένα, το ανωτέρω αναφερόμενο δικαστήριο έκρινε ότι: «… Σύμφωνα με το άρθρο 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τα άρθρα 974, 975, 980, 996 ΑΚ και 733, 734 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι αναγκαία στοιχεία της αγωγής περί προστασίας της νομής λόγω διατάραξης (και συνακόλουθα και της αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων για την προστασία της επικαλούμενης οιονεί νομής) είναι α. α) ότι ο ενάγων/αιτών είχε την οιονεί νομή του επίδικου ακινήτου και δη απέκτησε και κατείχε το επίδικο με διάνοια δουλειούχου δουλείας προς εξυπηρέτησή του ακινήτου του τόσο κατά το χρόνο της διατάραξης, όσο και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής/αίτησης για τη διατάραξη της νομής του, την οποία νομή συνιστούν οι υλικές και εμφανείς πράξεις στο επίδικο που προσιδιάζουν στη φύση και στον προορισμό του και εκδηλώνουν τη βούληση να το εξουσιάζει έχοντας διάνοια δικαιούχου δουλείας, χωρίς να ενδιαφέρει πόσο χρόνο προηγουμένως ο ενάγων/αιτών (ή δικαιοπάροχοί του) νεμόταν το επίδικο ακίνητο και πότε άρχισε να το νέμεται, β) ότι υπήρξε παράνομη και χωρίς τη θέληση του ενάγοντος/αιτούντος προσβολή της νομής του με διατάραξη, με εξειδίκευση των ενεργειών που συνθέτουν την πράξη της διατάραξης σε ορισμένο χρόνο και τόπο και γ) να περιγράφεται το είδος της νομής που προσβλήθηκε, με περιγραφή του επίδικου αντικειμένου της κατά τρόπο σαφή, ορισμένο και ευσύνοπτο, και όταν πρόκειται για ακίνητο με προσδιορισμό του είδους, της θέσης, των ορίων του και του προσανατολισμού των πλευρών του, ώστε αυτό να εξατομικεύεται πλήρως κατά τρόπο ώστε να μπορεί αυτό να εντοπίζεται επακριβώς και να διαχωρίζεται από τα γειτονικά εδάφη, χωρίς να γεννάται αμφιβολία για την ταυτότητα του».
Επιπλέον, με την ίδια απόφασή Του το Δικαστήριο έκρινε ότι η προσωρινή ρύθμιση της νομής προϋποθέτει την συνδρομή επείγουσας ανάγκης να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η εξουσίαση του επιδίκου πράγματος, αποτελεί δε εξασφαλιστικό του οικείου δικαιώματος μέτρο και όχι αστυνομικό, ώστε να δικαιολογείται από μόνη την επίκληση «κινδύνου διαπληκτισμών και ερίδων» των αντιδίκων, αφού από τον κίνδυνο αυτόν δεν μπορεί να επέλθει βλάβη του επιδίκου δικαιώματος. Ενώ παράλληλα απέρριψε ισχυρισμό των αντιδίκων κρίνοντας ότι δεν συντρέχει άμεσος κίνδυνος εκ της αδυναμίας πώλησης του επιδίκου ακινήτου για την αντιμετώπιση οικονομικών προβλημάτων καθώς και της μείωσης της αξίας του ακινήτου, διότι δεν αρκούν για την θεμελίωση των ως άνω εννοιών αφού δεν συνιστούν επαπειλούμενο κίνδυνο που πρέπει να αντιμετωπισθεί ανυπερθέτως ούτε επείγουσα περίπτωση που να απαιτεί άμεση ρύθμιση.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ
Αριθμός αρχείου: 4093