Σ.ΕΠ.Ε – επιβολή προστίμου 10.549,44€ για απασχόληση αδήλωτου εργαζομένου – προσφυγή εργοδότη στο διοικ πρωτοδικείο κατά της πράξης του σώματος επιθεώρηση εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) – το δελτίο έλεγχου δεν αποτελεί αμάχητο τεκμήριο και υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο ως προς τα συμπεράσματα του – δεκτός και κατ’ έφεση ο ισχυρισμός του εργοδότη περί του ότι το άτομο που βρέθηκε στην επιχείρηση κατά τον έλεγχο δεν απασχολούνταν αλλά δοκιμάζονταν για να προληφθεί χωρίς όμως να εργάζεται – το διοικ εφετείο επικύρωσε την απόφαση του διοικ πρωτοδικείου και απέρριψε την έφεση του ΕΦΚΑ – ακυρώνει το πρόστιμο

 (Άρθρ 24 ν 3996/2011, Άρθρ 2 της 27397/122/19-8-2013 κοινής υπουργικής απόφασης, άρθρ. 16 Ν 2874/2000)

—–. . . —–

Δεύτερη απόφαση που ακυρώνει απόφαση του ΣΕΠΕ για αδήλωτο εργαζόμενο και αυτή τη φορά, προέρχεται από δευτεροβάθμιο δικαστήριο (Μ Διοικ Εφ Αθηνών).

Το Μ Διοικ Εφετείο Αθηνών, επικυρώνοντας την απόφαση του Μ Διοικ Πρωτοδ Αθηνών, επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση και απέρριψε την έφεση του ΕΦΚΑ δεχόμενο ότι το δελτίο που συντάσσεται για τον έλεγχο από το κλιμάκιο του ΣΕΠΕ, αποτελεί μεν ως δημόσιο έγγραφο, πλήρη απόδειξη για όσα βεβαιώνονται από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα ότι έγιναν ενώπιόν τους, δεν παράγει όμως πλήρη απόδειξη ως προς τα στοιχεία που τα ελεγκτικά όργανα πρέπει να ερευνήσουν αυτεπαγγέλτως, λόγω των καθηκόντων τους, για τα οποία επιτρέπεται ανταπόδειξη, όπως εν προκειμένω, ως προς την ιδιότητα του ευρισκόμενου προσώπου ως εργαζόμενου, κατά τον έλεγχο σε επιχείρηση.

Συνέχεια

Σ.ΕΠ.Ε – ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ 10.549,44 € ΓΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΑΔΗΛΩΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ – ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΩΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Σ.ΕΠ.Ε) – ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΜΑΧΗΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΚΑΙ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ – ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ ΤΩΝ 10.549,44 € / ΑΔΗΛΩΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ – ΔΕΚΤΟΣ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΔΕΝ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΝ – ΤΟ ΔΙΟΙΚ ΠΡΩΤΟΔ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ – ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ

 (Άρθρ 24 ν 3996/2011, Άρθρ 2 της 27397/122/19-8-2013 κοινής υπουργικής απόφασης, άρθρ. 16 Ν 2874/2000)

—–. . . —–

Με την υπ’ αριθμ. 2151/2017 (επταμελούς σύνθεσης) απόφαση του ΣτΕ επί προδικαστικού ζητήματος, κρίθηκε ότι κανένα έλλειμμα εξουσιοδότησης δεν υφίσταται στο άρθρο 1 της Φ11321/11115/802/2-6-2014 απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής, η οποία τυγχάνει ισχυρή και εφαρμοστέα.

Κρίθηκε επίσης ότι το ύψος του προστίμου των 10.549,44 € ανά αδήλωτο εργαζόμενο δεν αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας με την αιτιολογία της πάταξης και αυστηρού κολασμού για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας.

Συνέχεια

Σε περιπτώσεις σύμβασης εξαρτημένης εργασίας ο μισθωτός δικαιούται να απαιτήσει την χρηματική ικανοποίηση του

ΛΟΓΩ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΚΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΥΠΑΙΤΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΜΟΝΟΝ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ ΕΙΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΊΤΕ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΟΤΑΝ Η ΠΡΑΞΗ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΤΟΥ – Η ΜΗ ΕΓΚΑΙΡΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΩΣ ΑΝΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

(ΑΡΘΡΑ 57, 59, 299, 914 και 932 του ΑΚ, 281 του ΑΚ, Αναγκαστικός νόμος 690/1945, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 του νόμου 2336/1995)

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πρέβεζας απέρριψε αγωγή του αντιδίκου με την οποία ζητούσε την χρηματική ικανοποίησή του για προσβολή προσωπικότητας που υπέστη από παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εντολέα μας – εργοδότη του, την οποία  στοιχειοθέτησε στην μη έγκαιρη καταβολή των αποδοχών του (ή μισθών υπερημερίας) χωρίς να επικαλείται την συνδρομή άλλων περιστατικών, η οποία όπως υποστήριζε στην υπό κρίση αγωγή του τον μείωσε ηθικά. Συγκεκριμένα, το ως άνω Δικαστήριο εφαρμόζοντας τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 299, 914 και 932 του ΑΚ, έκρινε ότι συνάγεται το δικαίωμα να ζητήσει κάποιος χρηματική ικανοποίηση για προσβολή της προσωπικότητάς του μόνο στις περιπτώσεις, που προσβάλλεται η προσωπικότητά του από παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά άλλου προσώπου, η οποία του προκαλεί ηθική βλάβη. Σε περίπτωση δε σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, ο μισθωτός έχει το παραπάνω δικαίωμα από τον εργοδότη του, όταν πρόκειται είτε για παράνομη πράξη του τελευταίου, δηλαδή για πράξη, που βρίσκεται έξω από τα όρια του διευθυντικού δικαιώματος και είναι αντίθετη προς το νόμο, είτε πρόκειται για καταχρηστική άσκηση, του δικαιώματος αυτού, κατά την έννοια του άρθρου 281 του ΑΚ και επιπρόσθετα η πράξη να προσβάλλει την προσωπικότητα του εργαζομένου, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την επαγγελματική αξία και υπόληψή του.

Συνέχεια

ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΟΤΑ ΠΟΥ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΟΥ – ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΜΥΝΟΜΕΝΟ / ΕΝΑΓΟΜΕΝΟ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟ / ΕΝΑΓΟΝΤΑ –  ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 281 ΑΚ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟ ΠΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ  ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ.

(ΑΡΘΡΑ 281 ΑΚ, 495 παρ 1 και 2, 498, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 ΚΠολΔ, 533 παρ. 1 ΚΠολΔ)

Ο ενάγων, γνωρίζοντας ότι δεν διαθέτει τις προϋποθέσεις απόκτησης κυριότητας διά χρησικτησίας,  ζητά να αναγνωρισθεί «ως καταχρηστική  η άσκηση του δικαιώματος κυριότητας από τον εναγόμενο δήμο». Η ένσταση καταχρηστικότητας παρέχεται μόνο ως μέσο άμυνας κατά το νόμο και όχι ως μέσο επίθεσης, κατά συνέπεια μπορεί να προβληθεί μόνο για την αντίκρουση αγωγής και όχι για τη θεμελίωση αυτής.

Τόσο το πρωτόδικο δικαστήριο όσο και το Εφετείο Ιωαννίνων απέρριψαν την αγωγή, αφού έκριναν ότι : Απλή αμφισβήτηση του δικαιώματος του εναγόμενου δήμου, δεν αποτελεί κατάχρηση δικαιώματος, αφού δεν υπάρχει άσκηση αντίθετου δικαιώματος του ενάγοντος (ΑΠ 84/1984, ΑΠ 1417/1984, ΑΠ 26/1972). Δικαίωμα προβολής της σχετικής ενστάσεως, έχει μόνο όποιος αναγνωρίζει ότι φορέας του σχετικού δικαιώματός είναι ο αντίδικός του, ο οποίος ενδεχόμενα το ασκεί καταχρηστικά.

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ

Αρ αρχείου Δήμου Πρ 309

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΝΕΑΣ – ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΗ ΕΝΣΤΑΣΗ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ ΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΔΙΚΗΣ (ΑΡΘΡ 295 ΠΑΡ 2 ΚΠΟΛΔ) – ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΝ ΕΝΣΤΑΣΕΩΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΒΑΘΜΟ- ΕΦΕΣΗ – ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΕΞΕΔΩΣΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ ΝΕΑΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΝΣΤΑΣΗ.

(ΑΡΘΡΑ 19 ΚΠΟΛΔ, 294 ΚΠΟΛΔ, 295 ΠΑΡ 2 ΚΠΟΛΔ, 297 ΚΠΟΛΔ, ΑΠ 539/2008, ΑΠ 857/2003, ΕΦΘΕΣ 2000/2017, ΕΦΑΘ 881/2011)

Κατά το άρθρο 294 ΚΠολΔ ο ενάγων μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής και χωρίς τη συναίνεση του εναγόμενου πριν προχωρήσει η συζήτηση της ουσίας της υποθέσεως, κατά δε το άρθρο 297 ΚΠολΔ η παραίτηση γίνεται ή με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτουμένου. Συνέχεια

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΑΞΙΩΣΕΩΝ  ΕΜΠΟΡΩΝ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ, ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΛΛΟΤΡΙΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΠΕΝΤΕ ΕΤΩΝ – ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ Φ.Π.Α. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΥ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΙΤΑΓΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ (ΟΠΩΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ), ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΤΗΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 69 ΠΑΡ. 1 ΚΠολΔ

(ΑΡΘΡΑ 262 παρ. 1 ΚΠολΔ, 250 παρ. 1, 251 και 253 ΑΚ, 681, 688 έως 690 ΑΚ, 692 ΑΚ, 14 παρ. 1α, 23 ΚΠολΔ, 466 επ. ΚΠολΔ, 346, 904 ΑΚ, 219 ΚΠολ, 440 επ. ΑΚ)

 

Το Ειρηνοδικείο Ιωαννίνων, ως αρμόδιο για την εκδίκαση ένδικης αγωγής με τις διατάξεις  περί μικροδιαφορών και με αντικείμενο την καταβολή τιμήματος εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Απόρριψη ισχυρισμού για ένσταση των άρθρων 400 επ. ΑΚ περί συμψηφισμού ανταπαιτήσεων με την αιτιολογία ότι ο οφειλέτης είχε εγκρίνει το επίδικο έργο κατά την παραλαβή του, οπότε έχει επέλθει απαλλαγή του αντιδίκου, κατά το άρθρο 692 του ΑΚ, από την ευθύνη του για τυχόν ελλείψεις του έργου. Συνέχεια

ΑΓΩΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΚΑΤΑ ΔΗΜΟΥ

ΤΙΣ ΑΓΩΓΕΣ ΓΙΑ ΑΜΟΙΒΕΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΤΕΕ – ΑΝ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΥΤΗ ΑΣΚΗΣΕΙ Ο ΙΔΙΩΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΤΟ ΤΕΕ.

(Βδ 30/31 Μαίου 1956 άρθρ 2, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρ 1 του ΠΔ 48/1994)

Εκκρεμής υπόθεση του αρχείου μας.

Συνέχεια

ΕΚΡΗΞΗ – ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΑΠΟ ΑΜΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΥΠΟΧΡΕΟ – ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΝ ΩΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΒΟΥΛΚΑΝΙΖΑΤΕΡ– ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΑΝ ΤΟ ΘΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ – ΠΡΟΣΤΗΣΗ

(314 & 1α  και 315 & 1β ΠΚ)

 

Αριθμός αρχείου Μας 3577

 

Ο εντολέας, ο οποίος διατηρεί κατάστημα επισκευής ελαστικών (βουλκανιζατέρ), κατηγορήθηκε για το αδίκημα της σωματικής βλάβης από αμέλεια τελούμενο από υπόχρεο. Κατά τη διάρκεια εργασιών ηλεκτροσυγκόλλησης  στο προαύλιο του χώρου του βουλκανιζατέρ, σε ζάντα με ελαστικό υπό πλήρωση, προκλήθηκε έκρηξη, από το ωστικό κύμα της οποίας τραυματίσθηκε ο ηλεκτροσυγκολλητής και έσπασαν τα τζάμια σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων.     Ο παθών ισχυρίσθηκε ότι τελούσε σε σχέση πρόστησης με τον κατηγορούμενο που υποτίθεται ότι τον είχε προσλάβει για την εργασία ηλεκτροσυγκόλλησης της ζάντας του ελαστικού και ταυτόχρονα δεν είχε λάβει τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας ως υπεύθυνος του καταστήματος και δήθεν εργοδότης, για την αποφυγή του ατυχήματος.

Ο κατηγορούμενος ισχυρίσθηκε εξ αρχής ότι ο παθών λειτουργούσε ως ανεξάρτητος υπεργολάβος και πέραν από οποιαδήποτε δική του επιστασία και επίβλεψη και ότι θα πληρωνόταν απευθείας από τον τρίτο εντολέα – κύριο του ελαστικού χωρίς να υπάρχει εξαρτημένη σχέση ή σύμβαση εργασίας μεταξύ τους. Ισχυρίσθηκε επίσης ότι η παροχή του έργου έγινε στο χώρο του βουλκανιζατέρ λόγω αδυναμίας του παθόντος να μεταφέρει τη ζάντα του μεγάλου μηχανήματος έργου, στις εγκαταστάσεις του και της αδυναμίας του να το φουσκώνει και ξεφουσκώνει μετά την κάθε ηλεκτροσυγκόλληση για τη διαπίστωση της επιτυχούς διόρθωσης της διαρροής. Ο παθών ισχυρίσθηκε τα αντίθετα καθώς και ότι το ελαστικό είχε ήδη επισκευασθεί κατά το χρόνο της έκρηξης.

Το Δικαστήριο διέταξε πραγματογνωμοσύνη για να διαπιστωθεί εάν επιχειρούνταν ηλεκτροσυγκόλληση κατά την έκρηξη και εάν το ελαστικό τελούσε υπό πλήρωση ή όχι. Η πραγματογνωμοσύνη ήταν θετική στα ως άνω ερωτήματα.

Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι δεν υπήρχε καμία σχέση πρόστησης μεταξύ θύματος και κατηγορουμένου και συνεπώς ούτε υποχρέωση επίβλεψης των χειρισμών του παθόντα. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ατύχημα προκλήθηκε λόγω αμέλειας του παθόντος ο οποίος, αποφάσισε μόνος του να προβεί σε διορθωτική ηλεκτροσυγκόλληση της ζάντας ενώ αυτή έφερε επάνω της ελαστικό υπό φόρτιση.

 

Υπόθεση του γραφείου μας.

ΜΙΣΘΩΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ – ΑΓΩΓΗ ΕΞΩΣΕΩΣ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΜΙΣΘΩΜΑΤΩΝ – ΚΥΡΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΕΝΣΤΑΣΗ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΥ ΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΑΡΟΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΟΦΛΗΣΗΣ – ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΕΡΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΣΤΟ ΜΙΣΘΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΦΕΤΕΙΟΥ

(647, 495, 516 533 παρ. 1 ΚπολΔ)

 

Προσωρινό αρχείο μας.

 

    Σύμβαση μισθώσεως οικίας και σύμβαση προσλήψεως της μισθώτριας από την εκμισθώτρια, ως οικιακής βοηθού των γονέων της. 

Η σύζυγος του ζεύγους των μισθωτών έχει ήδη δικαστικώς αναγνωρισμένες ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις κατά της εκμισθώτριας ύψους δεκάδων χιλιάδων €, λόγω μη καταβολής των δεδουλευμένων της από την εκμισθώτρια.

Η εκμισθώτρια, αντί καταβολής των οφειλομένων στη σύζυγο του ζεύγους των μισθωτών, ασκεί αγωγή για απόδοση του μισθίου κατά του συζύγου, απαιτώντας αφενός να μην πληρώσει ότι οφείλει, αφετέρου να εισπράττει και τα μισθώματα υπό την απειλή εξώσεώς τους. Η σύζυγος ασκεί κύρια παρέμβαση και υποβάλλει ένσταση συμψηφισμού και εξοφλήσεως. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απορρίπτει την κύρια παρέμβαση και διατάσσει την αποβολή της οικογένειας από το μίσθιο. Παρά την άσκηση εφέσεως, η εκμισθώτρια εκτελεί την απόφαση και προβαίνει σε έξωση.

Το εφετείο, αποδεχόμενο ότι η σύζυγος τυγχάνει συνμισθώτρια του μισθίου της κυρίας κατοικίας, δέχεται την κύρια παρέμβαση, δέχεται την ένσταση συμψηφισμού και εξοφλήσεως, απορρίπτει την αγωγή και διατάσσει την επανεγκατάσταση των μισθωτών στο μίσθιο.

                     Υπόθεση του γραφείου μας.

 

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑΣ – ΑΟΡΙΣΤΙΑ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ – Η ΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΣΕ Η ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΝΟΜΙΜΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΟΡΙΣΤΙΑ

(223 ΚπολΔ, 221 παρ. 1 περ. α’, 216 παρ. 1 περ. γ’)

 

Προσωρινό αρχείο μας.

 

     Εργαζόμενοι σε εντολέα μας ΑΕ που διατηρεί ιχθυοτροφείο με έδρα τη ΒΙ.ΠΕ Πρέβεζας, άσκησαν αγωγή εναντίον της εν λόγω εταιρίας για καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών. Οι εργαζόμενοι είχαν προσληφθεί με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.

Οι ενάγοντες αιτούνταν να υποχρεωθεί η εναγόμενη εταιρία να τους καταβάλει σύμφωνα με τις διατάξεις περί συμβάσεων εργασίας, άλλως με τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού το συνολικό ποσό των 58.316,86 ευρώ στη μεν πρώτη ενάγουσα και στον δεύτερο ενάγων το συνολικό ποσό των 54.178,39 ευρώ (συμπεριλαμβανόμενης της αποζημίωσης απόλυσης και δώρα Χριστουγέννων κλπ).

Κατά τη συζήτηση οι ενάγοντες προέβησαν με τις προτάσεις τους, α) σε εν μέρει μετατροπή του αιτήματος της αγωγής τους από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, β) σε περιορισμό του ποσού της απαίτησής τους κατά ένα συγκεκριμένο ποσό. Δεν εξειδικεύτηκε όμως, ποια επιμέρους κονδύλια αφορά ο περιορισμός αυτός, ούτε συνάχθηκε ότι ο ανωτέρω περιορισμός θα γίνει αναλογικά στο κάθε επιμέρους κονδύλιο.

Επίσης δεν αναφέρεται στην αγωγή η ΣΣΕ ή διαιτητική απόφαση που εξομοιώνεται με συλλογική σύμβαση εργασίας που αφορά το συγκεκριμένο κλάδο εργαζομένων, των εναγόντων.

Το Δικαστήριο έκρινε αόριστη την αγωγή, για τους λόγους αυτούς και εφόσον δεν διευκρινίζεται ποιών αξιώσεων ζητείται η αναγνώριση και ποιών η καταψήφιση.

 

                              Υπόθεση του γραφείου μας.