Ρύθμιση χρεών και νέος Πτωχευτικός Κώδικας (Ν. 4738/2020)

«Δεύτερη ευκαιρία» ή μια ακόμη τρύπα στο νερό;

Ένας νέος πτωχευτικός κώδικας έρχεται να αντικαταστήσει όλα τα εργαλεία ρύθμισης οφειλών, (υπάρχουσες πλατφόρμες ρύθμισης οφειλών για φυσικά και νομικά πρόσωπα, εμπόρους αλλά και άτομα χωρίς πτωχευτική ικανότητα).

Ουσιαστικά το νομοθέτημα αυτό καλείται από 1-6-2021 να αντικαταστήσει τον Νόμο Κατσέλη (Ν. 3869/2010).

Συνέχεια

ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΟΤΑ ΠΟΥ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΟΥ – ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΜΥΝΟΜΕΝΟ / ΕΝΑΓΟΜΕΝΟ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟ / ΕΝΑΓΟΝΤΑ –  ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 281 ΑΚ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟ ΠΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ  ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ.

(ΑΡΘΡΑ 281 ΑΚ, 495 παρ 1 και 2, 498, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 ΚΠολΔ, 533 παρ. 1 ΚΠολΔ)

Ο ενάγων, γνωρίζοντας ότι δεν διαθέτει τις προϋποθέσεις απόκτησης κυριότητας διά χρησικτησίας,  ζητά να αναγνωρισθεί «ως καταχρηστική  η άσκηση του δικαιώματος κυριότητας από τον εναγόμενο δήμο». Η ένσταση καταχρηστικότητας παρέχεται μόνο ως μέσο άμυνας κατά το νόμο και όχι ως μέσο επίθεσης, κατά συνέπεια μπορεί να προβληθεί μόνο για την αντίκρουση αγωγής και όχι για τη θεμελίωση αυτής.

Τόσο το πρωτόδικο δικαστήριο όσο και το Εφετείο Ιωαννίνων απέρριψαν την αγωγή, αφού έκριναν ότι : Απλή αμφισβήτηση του δικαιώματος του εναγόμενου δήμου, δεν αποτελεί κατάχρηση δικαιώματος, αφού δεν υπάρχει άσκηση αντίθετου δικαιώματος του ενάγοντος (ΑΠ 84/1984, ΑΠ 1417/1984, ΑΠ 26/1972). Δικαίωμα προβολής της σχετικής ενστάσεως, έχει μόνο όποιος αναγνωρίζει ότι φορέας του σχετικού δικαιώματός είναι ο αντίδικός του, ο οποίος ενδεχόμενα το ασκεί καταχρηστικά.

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ

Αρ αρχείου Δήμου Πρ 309

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΝΕΑΣ – ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΗ ΕΝΣΤΑΣΗ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ ΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΔΙΚΗΣ (ΑΡΘΡ 295 ΠΑΡ 2 ΚΠΟΛΔ) – ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΝ ΕΝΣΤΑΣΕΩΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΒΑΘΜΟ- ΕΦΕΣΗ – ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΕΞΕΔΩΣΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ ΝΕΑΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΝΣΤΑΣΗ.

(ΑΡΘΡΑ 19 ΚΠΟΛΔ, 294 ΚΠΟΛΔ, 295 ΠΑΡ 2 ΚΠΟΛΔ, 297 ΚΠΟΛΔ, ΑΠ 539/2008, ΑΠ 857/2003, ΕΦΘΕΣ 2000/2017, ΕΦΑΘ 881/2011)

Κατά το άρθρο 294 ΚΠολΔ ο ενάγων μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής και χωρίς τη συναίνεση του εναγόμενου πριν προχωρήσει η συζήτηση της ουσίας της υποθέσεως, κατά δε το άρθρο 297 ΚΠολΔ η παραίτηση γίνεται ή με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτουμένου. Συνέχεια

ΚΟΥΡΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 72% – ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΜΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΣΥΖΥΓΟ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΝΗΛΙΚΑ ΤΕΚΝΑ

ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΜΑΣ

Άρθρα: Ν 3869/2010, όπως τροποποιήθηκε με Ν 4161/2013, 4336/2015 & 4346/2015.

Το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας «κούρεψε» χρέος προς τις τράπεζες ύψους 218.267,97 € σε ποσοστό 72% επί της συνολικής οφειλής.

Ενώ η οφειλέτης (αγρότισσα ιδιοκτήτρια μίας οικίας) όφειλε συνολικά 218.267,97 € έπρεπε αρχικά να καταβάλει συνολικά 1.524,57 €/μήνα για όλα τα δάνεια, προς όλους τους πιστωτές της, τώρα πια θα πρέπει να πληρώνει μηνιαίως 100,00 € (κατ’ άρθρ. 8 παρ 2 Ν 3869/2010) για 3 χρόνια (36 μήνες) και στη συνέχεια το ποσό των 319,44 € (κατ’ άρθρ. 9 παρ 2 Ν 3869/2010) για άλλα 15 χρόνια (180 μήνες), για τη διάσωση της κύριας κατοικίας. Συνέχεια

Εξωδικαστικός μηχανισμός του Ν. 4469/2017

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΥΠΑΓΩΓΗΣ

 

Ο εξωδικαστικός μηχανισμός, έτσι όπως προβλέπεται στο Ν. 4469/2017, αποτελεί μία νέα δομημένη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης χρηματικών οφειλών, του οποίου οι καινοτομίες σε σχέση με παλαιότερες προσπάθειες ρυθμίσεων των οφειλών όσων έχουν την πτωχευτική ικανότητα, έγκεινται στο ευρύ πεδίο εφαρμογής του, στην πρόσβαση των συμμετεχόντων στην διαδικασία ελεύθερης διαπραγμάτευσης, στην στόχευση της βιωσιμότητας των εταιρειών, στην ευελιξία του δημοσίου ως πιστωτή και στην προστασία των μικρών επιχειρήσεων. Συνέχεια

ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ
ΝΕΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 55,7%

Ν. 3869/2010 άρθρα 4 παρ. 1
Προσωρινό αρχείο
Το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας, με απόφασή του, που αφορούσε την υπαγωγή μιας οικογένειας στο νόμο Κατσέλη (ν. 3869/2010), αποφάσισε την απομείωση του χρέους των αιτούντων και εντολέων μας κατά 55,7% για έκαστο των συζύγων.
Οι σύζυγοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι με καθαρό μηνιαίο εισόδημα για τον μεν σύζυγο 1.277,47 ευρώ και για την σύζυγο 1.199,01 ευρώ. Έχουν τρία ανήλικα τέκνα και δεν διαθέτουν έσοδα από άλλες πηγές. Επίσης διαμένουν στο ιδιόκτητο διαμέρισμα τους και διαθέτουν ένα αυτοκίνητο. Η ακίνητη περιουσία τους περιορίζεται σε εξ αδιαιρέτου ποσοστά σε αγροτεμάχια μηδαμινής αξίας. Πριν την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο, οι δύο σύζυγοι κατέβαλαν από κοινού στον πιστωτή τους (ΤΠΔ) το συνολικό ποσό των 750,52 ευρώ / μήνα.
Το Δικαστήριο συνεκδικάζοντας και κάνοντας δεκτές τις αιτήσεις των αιτούντων, ρύθμισε τα χρέη τους ως εξής: Επέβαλλε σε έκαστο των συζύγων μηνιαίες καταβολές ύψους 100 ευρώ, για το χρονικό διάστημα των 5 πρώτων ετών.
Το Δικαστήριο εξαίρεσε την εκποίηση της κύριας κατοικίας των αιτούντων υποχρεώνοντάς τους ταυτόχρονα να καταβάλουν μηνιαίως για την διάσωσή της, έκαστος των συζύγων το ποσό των 120,63 ευρώ για τα επόμενα 15 χρόνια. Τέλος απήλλαξε τους αιτούντες από τα λοιπά χρέη τους και εξαίρεσε από εκποίηση τα λοιπά ακίνητα και κινητά περιουσιακά τους στοιχεία. Το ποσό αυτό δεν τοκίζεται.
Συνεπώς οι σύζυγοι – οφειλέτες θα καταβάλουν από κοινού κατά το χρονικό διάστημα αυτών των 20 ετών, συνολικά το ποσό των 55.426,8 ευρώ έναντι της αρχικής οφειλής τους που ανέρχονταν στα 124.876,62 ευρώ. Το ποσό αυτό θα συνέχιζε να τοκίζεται ετησίως μέχρι την οριστική εξόφλησή του. Η απομείωση του χρέους για τους δύο συζύγους ανέρχεται σε ποσοστό 55,7%.
Υπόθεση του γραφείου μας.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ 10-1-2016

Ενημερωτικό Σημείωμα για το Νόμο Κατσέλη (ν. 869/2010), μετά τις τροποποιήσεις που επήλθαν με το ν. 4336/2015

Μετά τον ν. 4336/2015, σχετικά με τη δικαστική ρύθμιση των οφειλών ενός υπερχρεωμένου προσώπου, το οποίο υποβάλει σήμερα αίτηση στο Ειρηνοδικείο, ισχύουν τ’ ακόλουθα:
Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3869/2010 «Αν το σχέδιο δεν γίνει δεκτό από τους πιστωτές σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του προηγούμενου άρθρου ή αν εκδηλώθηκαν αντιρρήσεις κατά του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών και δεν υποκαθίστανται αυτές σύμφωνα με τα οριζόμενα στο προηγούμενο άρθρο, το δικαστήριο ελέγχει την ύπαρξη των αμφισβητούμενων απαιτήσεων και την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 1 για τη ρύθμιση των οφειλών και απαλλαγή του οφειλέτη».
Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 3869/2010 «Αν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη δεν είναι επαρκή το δικαστήριο, αφού αφαιρέσει το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των ευλόγων δαπανών διαβίωσης του ιδίου και των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του, όπως αυτές εκάστοτε προσδιορίζονται με απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους δυνάμει του ν. 4224/2013 ή μέχρις ότου εκδοθεί η ανωτέρω απόφαση, όπως αυτές προσδιορίζονται στην Έρευνα Οικονομικών Προϋπολογισμών (Ε.Ο.Π.) που διενεργεί κάθε χρόνο η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία και στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης που βαρύνουν τον οφειλέτη, διατάσσει την καταβολή μηνιαίως, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών, του ποσού που απομένει με βάση τα περιουσιακά στοιχεία και τα πάσης φύσεως εισοδήματά του, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών, συμμέτρως διανεμόμενου».
Επιπλέον, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 3869/2010 «Εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία, η εκποίηση της οποίας κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών, ή όταν το δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παρακολουθήσει και να υποβοηθήσει την εκτέλεση των όρων ρύθμισης των οφειλών για την απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη ή την εξασφάλιση των συμφερόντων των πιστωτών, ορίζεται εκκαθαριστής», ενώ σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3869/2010 «Ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση βεβαρημένο ή μη με εμπράγματη ασφάλεια ακίνητο, που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εκδίδεται σε ένα μήνα από τη δημοσίευση του παρόντος, καθορίζονται τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται προκειμένου να εξαιρεθεί η κυρία κατοικία του από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, ιδίως ως προς την αντικειμενική αξία του ακινήτου το ύψος του συνόλου των οφειλών κατά το χρόνο ολοκλήρωσης της κατάθεσης της αίτησης και το μικτό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα του οφειλέτη».

Όμως επειδή μέχρι και σήμερα δεν έχει ακόμη εκδοθεί η ως άνω Κοινή Απόφαση που προβλέπεται από το νόμο να εκδοθεί, ως εκ τούτου, σχετικά με την εξαίρεση από την εκποίηση της Κύριας Κατοικίας μου, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι πρέπει, μέχρι να εκδοθεί η ως άνω Κοινή Απόφαση, να εφαρμόζονται αυτά που προέβλεπε το αρθρ. 9 παρ. 2, πριν την αντικατάστασή του από το ν. 4336/2015, ήτοι ότι «…εφόσον τούτο δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας, προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό. Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο ρυθμίζει την ικανοποίηση απαιτήσεων των πιστωτών σε συνολικό ποσό που μπορεί να ανέρχεται μέχρι και στο ογδόντα τοις εκατό (80%) της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου της κύριας κατοικίας. Η ρύθμιση μπορεί να προβλέπει περίοδο χάριτος…».
Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, εάν το σύνολο των απαιτήσεων των πιστωτών υπερβαίνει το 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας του οφειλέτη, για το υπερβάλλον αυτό ποσό, ο οφειλέτης απαλλάσσεται εκ του νόμου. Εναπόκειται εν συνεχεία στο Δικαστή να ορίσει το ποσό των απαιτήσεων που τυχόν κληθεί να καλύψει ο οφειλέτης με ανώτατο όριο το 80% της αντικειμενικής της κύριας κατοικίας, λαμβανομένης υπ’ όψη της προσωπικής και περιουσιακής κατάστασης του οφειλέτη.
Περαιτέρω, σύμφωνα με την παρ. 1 του αρθρ. 11 του ν. 3869/2010 «Η κανονική εκτέλεση από τον οφειλέτη των υποχρεώσεων που επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται σε εφαρμογή των παραγράφων 2, 4 και 5 του αρθρ. 8, επιφέρει , στην παράγραφο 6 του άρθρου 4 στην παράγραφο 2 του άρθρου 9, την απαλλαγή του από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής, έναντι όλων των πιστωτών ακόμη και έναντι εκείνων που δεν ανήγγειλαν τις απαιτήσεις τους».

Οι όποιες αλλαγές στο ν. 3869/2010, έπειτα από το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή για τις 100 δόσεις και την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς και συζητήθηκε στις 19-11-2015, αναμένονται αναφορικά με τις προϋποθέσεις υπαγωγής στο νόμο (αρθρ. 1 του ν. 3869/2010), καθώς και με τις προϋποθέσεις διάσωσης της κύριας κατοικίας (αρθρ. 9, παρ. 2) και θα αφορούν αιτήσεις που θα κατατίθενται μετά στα Ειρηνοδικεία την 1-1-2016.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την μέχρι τώρα πληροφόρησή μας, αιτήσεις που έχουν κατατεθεί για την υπαγωγή στο νόμο μέχρι σήμερα και όσες θα προλάβουν να κατατεθούν έως 31-12-2015, καθώς και αποφάσεις που έχουν εκδοθεί με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς, δεν θα επηρεαστούν από τις τροποποιήσεις.

Όμως από 1/1/2016 και μετά αναμένεται για να γίνει πολύ πιο δυσχερής η υπαγωγή κάποιου στο νόμο Κατσέλη, διότι η υπαγωγή αυτή θα συνδέεται πλέον άμεσα και με τον κώδικα δεοντολογίας τραπεζών.
Βασίλειος Μπότσιος
Ουρανία Σιάρκου
Απόστολος Τάσσης

ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ ΔΥΟ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ, ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΩ ΤΟΥ 80%

Ν. 3869/2010 άρθρα 4 παρ. 1
Προσωρινό αρχείο
Το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας, με δύο πρόσφατες αποφάσεις του, που αφορούσαν την υπαγωγή δύο οικογενειών στο νόμο Κατσέλη (ν. 3869/2010), αποφάσισε την απομείωση του χρέους των αιτούντων και εντολέων μας στην πρώτη περίπτωση κατά 87,5% για το σύζυγο και 88,5% για τη σύζυγό του, και στη δεύτερη υπόθεση κατά 81% για τη σύζυγο και 83,3% για το σύζυγο.
Α. Στην πρώτη περίπτωση: Η σύζυγος είναι δημόσιος υπάλληλος με καθαρό εισόδημα 1.432,31 ευρώ. Ο σύζυγός της είναι ελεύθερος επαγγελματίας με μηδενικό εισόδημα. Έχουν δύο ανήλικα τέκνα και δεν διαθέτουν έσοδα από άλλες πηγές. Επίσης διαμένουν στο ιδιόκτητο διαμέρισμα τους και διαθέτουν ένα αυτοκίνητο. Η ακίνητη περιουσία τους περιορίζεται σε εξ αδιαιρέτου ποσοστά σε αγροτεμάχια μηδαμινής αξίας. Πριν την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο, οι δύο σύζυγοι κατέβαλαν από κοινού στους πιστωτές (τράπεζες) το συνολικό ποσό των 1.332,00 ευρώ / μήνα.
Το Δικαστήριο συνεκδικάζοντας και κάνοντας δεκτές τις αιτήσεις των αιτούντων, ρύθμισε τα χρέη τους ως εξής: Για τη σύζυγο επέβαλλε μηνιαίες καταβολές ύψους 100 ευρώ και για το σύζυγο 55,27 ευρώ αντίστοιχα, για το χρονικό διάστημα των 5 πρώτων ετών, συμμέτρως κατανεμημένες προς όλους τους πιστωτές τους.
Το Δικαστήριο εξαίρεσε την εκποίηση της κύριας κατοικίας των αιτούντων υποχρεώνοντάς τους ταυτόχρονα να καταβάλουν μηνιαίως για την διάσωσή της, η σύζυγος το ποσό των 95,99 ευρώ και ο σύζυγος το ποσό των 97,55 ευρώ για τα επόμενα 20 χρόνια. Τέλος απήλλαξε τους αιτούντες από τα λοιπά χρέη τους και εξαίρεσε από εκποίηση τα λοιπά ακίνητα και κινητά περιουσιακά τους στοιχεία. Το ποσό αυτό δεν τοκίζεται.
Συνεπώς η σύζυγος – οφειλέτρια θα καταβάλει κατά το χρονικό διάστημα αυτών των 25 ετών, συνολικά το ποσό των 29.037,6 ευρώ και ο δε σύζυγος – οφειλέτης το συνολικό ποσό των 26.728,2 ευρώ έναντι της αρχικής οφειλής του που ανέρχονταν κατά το χρόνο στα 232.909,66 ευρώ. Το ποσό αυτό θα συνέχιζε να τοκίζεται ετησίως μέχρι την οριστική εξόφλησή του. Η απομείωση του χρέους για τους δύο συζύγους ανέρχεται σε ποσοστό 87,5% και 88,5% αντίστοιχα.
Β. Στη δεύτερη περίπτωση: Ο σύζυγος είναι συνταξιούχος αστυνομικός. Το μηνιαίο εισόδημά του προερχόμενο αποκλειστικά και μόνο από τη σύνταξή του, ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 1.430,19 ευρώ. Η σύζυγός είναι άνεργη με μοναδικό εισόδημα 200 € ετησίως προερχόμενο από αγροτικές επιχορηγήσεις. Έχουν ένα ενήλικο τέκνο και δεν διαθέτουν κανένα άλλο εισόδημα. Στην κυριότητα τους έχουν μία κύρια κατοικία, δύο αγροτεμάχια και ένα αυτοκίνητο. Επίσης η σύζυγος είναι εξ αδιαιρέτου κυρία σε άλλα δύο αγροτεμάχια.
Οι οφειλέτες έπρεπε να καταβάλουν από κοινού στους πιστωτές τους (τράπεζες), συνολικά το ποσό των 776 ευρώ / μηνιαίως.
Το Δικαστήριο συνεκδικάζοντας και κάνοντας δεκτές τις αιτήσεις των δύο συζύγων – εντολέως μας, ρύθμισε τα χρέη τους ως εξής: Για το σύζυγο επέβαλλε μηνιαίες καταβολές ύψους 177,33 ευρώ και για τη σύζυγο 74,78 ευρώ μηνιαίως αντίστοιχα, για το χρονικό διάστημα των 5 πρώτων ετών, συμμέτρως κατανεμημένες προς όλους τους πιστωτές τους.
Επίσης εξαίρεσε την εκποίηση της κύριας κατοικίας των αιτούντων υποχρεώνοντάς τους ταυτόχρονα να καταβάλουν μηνιαίως για την διάσωσή της, ο σύζυγος το ποσό των 141,18 ευρώ και η σύζυγος το ποσό των 147,02 ευρώ για τα επόμενα 17 έτη. Τέλος απήλλαξε τους αιτούντες από τα λοιπά χρέη τους και εξαίρεσε από εκποίηση τα λοιπά ακίνητα και κινητά περιουσιακά τους στοιχεία. Το ποσό αυτό δεν τοκίζεται.
Συνεπώς ο σύζυγος θα καταβάλει κατά το χρονικό διάστημα αυτών των 22 ετών, συνολικά το ποσό των 39.440,52 ευρώ και η σύζυγος, στο ίδιο χρονικό διάστημα το συνολικό ποσό των 34.478,8 ευρώ έναντι της αρχικής οφειλής του που ανέρχονταν σε 206.999,81 ευρώ. Το ποσό αυτό θα συνέχιζε να τοκίζεται ετησίως μέχρι την οριστική εξόφλησή του. Η απομείωση του χρέους για τους δύο συζύγους ανέρχεται σε ποσοστό της τάξεως του 81% και 83,3% αντίστοιχα.
Υποθέσεις του γραφείου μας.

ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 61%.

Ν. 3869/2010 άρθρο 4 παρ. 1
Προσωρινό αρχείο
ο αιτών και εντολέας μας είναι δημόσιος υπάλληλος με καθαρό μηνιαίο εισόδημα 1.295,70 ευρώ. Η σύζυγός του είναι και ήταν ανέκαθεν άνεργη. Έχουν τρία τέκνα και δεν διαθέτουν κανένα άλλο εισόδημα. Επίσης διαθέτει μία κατοικία και ένα αυτοκίνητο.
Ο οφειλέτης έπρεπε να καταβάλει στην πιστώτριά του σε μηνιαία βάση για να είναι συνεπής, συνολικά το ποσό των 505,00 ευρώ περίπου.
Το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτησή του ρυθμίζοντας τα χρέη του αιτούντος ως εξής: επέβαλλε μηνιαίες καταβολές ύψους 200,00 ευρώ για το χρονικό διάστημα των 4 ετών και 5 μηνών. Επίσης, εξαίρεσε την εκποίηση της κύριας κατοικίας του αιτούντος και τον υποχρέωσε να καταβάλλει για τη διάσωσή της, 233 ισόποσες μηνιαίες δόσεις του ποσού των 128,37 ευρώ για χρονικό διάστημα 19 ετών και 5 μηνών επιπλέον.
Συνεπώς ο οφειλέτης θα καταβάλει κατά το χρονικό διάστημα αυτών των 24 ετών, συνολικά 41.409,36 ευρώ έναντι της αρχικής οφειλής του που κυμαινόταν στα 105.885,01 ευρώ. Πρόκειται για ένα «κούρεμα» χρέους της τάξεως του 61%.
Υπόθεση του γραφείου μας.

ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ – ΑΜΥΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΚΟΠΙΣΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΗ ΝΑ ΥΠΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΣΕΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΩΣ ΕΠΙΔΙΚΑΣΘΕΙΣΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΤΟΥ – ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΟΦΕΙΛΕΤΗ – ΔΕΝ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΣΕΛΗ ΟΦΕΙΛΕΣ ΑΠΟ ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑ

 Ν. 3869/2010 άρθρα 1 παρ 2 περ β, 4 παρ. 1

Προσωρινό αρχείο μας

 

Η υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη ενήργησε ανακουφιστικά για μεγάλη μερίδα της Ελληνικής κοινωνίας, που ενεργώντας καλόπιστα, βρέθηκε στη δύνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Το γραφείο μας χειρίσθηκε μεγάλο αριθμό τέτοιων υποθέσεων.

Η υπαγωγή όμως στις διατάξεις του νόμου αυτού, δεν είναι μία τόσο εύκολη υπόθεση. Κάποιοι επιχειρούν καταχρηστικά να κάνουν χρήση των ευνοϊκών διατάξεων του νόμου προς όφελός τους, με διάθεση πρόκλησης ζημίας σε ανυποψίαστους επαγγελματίες που συναλλάχθηκαν καλόπιστα μαζί τους. Τα Δικαστήρια σταθμίζοντας κάθε φορά τα συμφέροντα των μερών, δεν εξετάζουν μόνο το συμφέρον του οφειλέτη, αλλά και του ανυποψίαστου και καλόπιστου δανειστή, το οποίο επίσης καλούνται να προστατέψουν.

 

Μία τέτοια περίπτωση αφορά και η υπόθεση εντολέα μας, η οποία, δυνάμει αμετάκλητης απόφασης του Μον. Εφετείου Ιωαννίνων, κρίθηκε ότι δικαιούται να λάβει το ποσό των 95.498,76 €, από δεδουλευμένες αποδοχές ως μη οικόσιτη οικιακή μισθωτός, προσφέροντας τις υπηρεσίες της και τις φροντίδες της στους υπερήλικες γονείς της αντιδίκου. Οι υπερήλικες και κατάκοιτοι γονείς της αντιδίκου ζούσαν μόνοι τους στην Πρέβεζα όπου και τους περιποιούνταν η εντολέας μας, ενώ η ίδια η αντίδικος ζούσε μόνιμα στην Αθήνα. Η αντίδικος προκειμένου να αποφύγει την καταβολή των δεδουλευμένων έφτασε μέχρι το σημείο να μηνύσει την εργαζόμενη – εντολέα μας για κλοπή, προκειμένου να την κάμψει και να μην ασκήσει τα δικαιώματά της. Ανεπιτυχώς, καθότι η εργαζόμενη επέτυχε αφενός την έκδοση τελεσίδικης απόφασης υπέρ της, αφετέρου δε μήνυσε και για συκοφαντική δυσφήμιση και ψευδή καταμήνυση την αντίδικο.

Αμέσως μετά την έκδοση της τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, η αντίδικος έσπευσε να υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου Κατσέλη προκειμένου να αποφύγει την αναγκαστική εκτέλεση των απαιτήσεων της εντολέως μας εις βάρος της.

 

Στις 23-6-2015 συζητήθηκε η αίτηση χορήγησης προσωρινής διαταγής της αντιδίκου. Κατά τη συζήτηση, αρνηθήκαμε την αίτηση προβάλλοντας ότι:

1) Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 2 περ. β Ν. 3869/2010 «Δεν επιτρέπεται η ρύθμιση οφειλών, οι οποίες προέκυψαν από αδικοπραξία που διαπράχθηκε με δόλο…». Στην έννοια της αδικοπραξίας εμπίπτει κάθε οφειλή που προκλήθηκε από παράνομα πράξη ή παράλειψη, με υπαιτιότητα του ζημιώσαντα, από την οποία προκλήθηκε αιτιωδώς ζημία σε τρίτο πρόσωπο. Η οφειλή αυτή εξ αδικοπραξίας, μπορεί να προκύπτει από σύμβαση, από δικαστική απόφαση ή ακόμη και χωρίς τα παραπάνω, μόνο από αδικοπρακτική παράβαση, βάσει της οποίας γεννάται η συγκεκριμένη οφειλή (Ι. Βενιέρης, 2η έκδοση, «Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα», σελ. 111-113).

2) Σύμφωνα με το άρθρο 281 ΑΚ «η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος». Η κρινόμενη αίτηση ασκείται παρελκυστικά και η αντίδικος, εντελώς καταχρηστικά και κατά προφανή παράβαση της καλής πίστης, των χρηστών και συναλλακτικών ηθών επιθυμεί να υπαγάγει και την εργατική απαίτηση στην ανωτέρω ρύθμιση. Αυτό συμβαίνει, γιατί η υπ’ αριθμ. …. τελεσίδικη απόφαση του Μον. Εφετείου Ιωαννίνων (σεχτ. 2), η οποία απέρριψε την έφεση της αντιδίκου, έχει δημοσιευθεί ήδη λίγες ημέρες πριν την κατάθεση της αιτήσεως της αντιδίκου να υπαχθεί στο νόμο Κατσέλη. Ήτοι η αντίδικος μόλις διαπίστωσε ότι η αγωγή της εντολέως μας έγινε δεκτή και σε δεύτερο βαθμό, έσπευσε να επιχειρήσει να υπαχθεί στο Νόμο Κατσέλη.

 

Η αίτηση της αντιδίκου απορρίφθηκε με την υπ’ αριθμ …..προσωρινή διαταγή του κ Ειρηνοδίκη Πρέβεζας με την αιτιολογία: «…το γεγονός ότι πιθανολογείται πως η αίτηση …θα απορριφθεί λόγω καταχρηστικής ασκήσεως δικαιώματος εκ μέρους της αιτούσας, δεδομένου του πολύ μικρού χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε από την δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου Ιωαννίνων (30.3.2015) μέχρι την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης (16.4.2015) καθώς η απόφαση είναι τελεσίδικη και συνεπώς η αιτούσα λειτούργησε ως προς την εν λόγω οφειλή της κατά προφανή παράβαση της καλής πίστης και των χρηστών ηθών, αφού επιχειρεί της υπαγωγή της στις διατάξεις του Ν 3869/2010, χωρίς να καταβάλλει το επιδικασθέν ποσό το οποίο προέρχεται από εργατικές απαιτήσεις…»

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ 26/6/2015