Παράλειψη επίδοσης προσφυγής εργοδότη στο διοικ. πρωτοδικείο κατά πράξης του σώματος επιθεώρησης εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) – κάμψη του κανόνα της ποινής του απαράδεκτου επί ελλείψεως κοινοποιήσεως της προσφυγής εντος 60 ημερών

 (Άρθρ 129 ΚΔΔ, περ δ του άρθρ 3 της 27397/122/19-8-2013 κοινής υπουργικής απόφασης, άρθρ. 24 παρ 6 Ν 3996/2011)

—–. . . —–

Η διάταξη της παρ 6 άρθρ 24 Ν 3996/2011, όπως ίσχυε και η ταυτόσημη διάταξη της περ δ του άρθρ 3 της 27397/122/19-8-2013 κοινής υπουργικής απόφασης, κατά το μέρος που προβλέπουν την επί ποινή απαραδέκτου κοινοποίηση της ασκηθείσας ενώπιον του αρμοδίου διοικ πρωτοδ προσφυγής κατά ΠΕΠ (πράξης επιβολής προστίμου) του ΣΕΠΕ μέσα στην ίδια 60ήμερη προθεσμία, στην αρμόδια υπηρεσία ΣΕΠΕ στοχεύουν στην έγκαιρη ενημέρωση της υπηρεσίας αυτής, προκειμένου να αποστείλει εγκαίρως κατά το άρθρ 129 του ΚΔΔ τον φάκελο της υπόθεσης στο δικαστήριο και να απαντήσει στους προβαλλόμενους ισχυρισμούς. Έτσι κατ’ αυτή την έννοια η παράλειψη της παραπάνω κοινοποίησης εκ μέρους του προσφεύγοντος δεν άγει κατ΄ ανάγκη σε απαράδεκτο αυτής, παρά μόνο εφόσον, η διάδικη αρχή δεν έλαβε πράγματι εγκαίρως γνώση της προσφυγής, με συνέπεια, να μην μπορέσει να ανταποκριθεί στην ως άνω υποχρεώση της κ να αμυνθεί όπως πρέπει. Συνεπώς σε περίπτωση που η ενημέρωση της αρχής εξασφαλίζεται εγκαίρως με οποιονδήποτε τρόπο ή, σε περίπτωση, που η τελευταία δεν επικαλείται ότι έχει υποστεί σχετική δικονομική βλάβη, η ασκηθείσα προσφυγή δεν απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

ΕΚΚΡΕΜΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗ

ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ

Αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων συντηρητικής κατάσχεσης για την προσωρινή δέσμευση περιουσιακών στοιχείων φυσικού προσώπου

ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ διότι δεν προέκυψε ΚΙΝΔΥΝΟΣ εκποιήσΗΣ ή κατ’ άλλο τρόπο ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΤΩΝ  περιουσιακΩΝ ΣΤΟΧΕΙΩΝ  με ΑΠΩΤΕΡΟ σκοπό ΤΗΝ ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ αξιώσεΩΝ της αΙΤΟΥΣΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

(ΑΡΘΡΑ 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, 683 παρ. 1, 35 ΚΠολΔ, 686 επ. ΚΠολΔ, 682, 707 ΚΠολΔ)

το Μονομελές Πρωτοδικείο Πρέβεζας εκδικάζοντας αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων συντηρητικής κατάσχεσης για την προσωρινή δέσμευση περιουσιακών στοιχείων του εντολέως μας έκρινε ότι η συντηρητική κατάσχεση με την οποία επέρχεται προσωρινή δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη για να εξασφαλιστεί η μελλοντική ικανοποίηση της απαίτησης του δανειστή που πρέπει να είναι χρηματική, διατάσσεται ως ασφαλιστικό μέτρο μόνο σε περίπτωση επείγουσας περίπτωσης ή για την αποτροπή επικείμενου κινδύνου, η έλλειψη των οποίων καθιστά απορριπτέα την αίτηση.

Αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων για την αναγνώριση οιονεί νομής επί πραγματικής δουλείας διόδου

ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΛΟΓΩ ΑΟΡΙΣΤΙΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΜΗ ΥΠΑΡΞΗ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ – ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΟΣ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙ ΥΠΑΡΞΗΣ ΑΜΕΣΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΔΙΚΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ – Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΝΙΚΙΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΑΠΟΤΡΕΠΤΕΟ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗ ΛΗΨΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΙΣΧΥΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΤΑΝ ΡΗΤΩΣ Η ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ

(Άρθρα 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τα άρθρα 974, 975, 980, 996 ΑΚ και 733, 734 ΚΠολΔ, 4 παρ. 3 ν. ΓΨΗΖ 2/1991)

—–. . . —–

Το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας εκδικάζοντας αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την προστασία της επικαλούμενης οιονεί νομής απέρριψε ως αόριστη την αίτηση των αντιδίκων με την οποία ζητούσαν αφενός μεν να αναγνωρισθούν προσωρινά οιονεί νομής πραγματικής δουλείας διόδου επί της περιγραφόμενης στην αίτηση τους διόδου και αφετέρου να υποχρεωθούν οι εντολείς μας να τους αποδώσουν την οιονεί νομή επί της επιδίκου διόδου, εκθέτοντας ότι δεν υπήρχε η ακριβής κατά τον νόμο περιγραφή του προσβαλλόμενου δικαιώματος αφού αφενός μεν δεν προσδιορίζονταν ο παραχωρών την άδεια διέλευσης ενόψει μάλιστα των ισχυρισμών των αντιδίκων ότι κατέστησαν δικαιούχοι οιονεί νομής πραγματικής δουλείας διόδου δυνάμει αγοραπωλητηρίου συμβολαίου με το οποίο ισχυρίζονταν ότι απέκτησαν την κυριότητα του ακινήτου τους καθώς και η ιδιότητα του κληροτεμαχίου σε βάρος του οποίου ασκούν το δικαίωμα οιονεί νομής δουλείας διόδου και συγκεκριμένα αν αυτό αποτελεί ιδιοκτησία φυσικού προσώπου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή αν αποτελεί κοινόχρηστη έκταση, οπότε η διέλευση μέσω της επιδίκου διόδου θα γινόταν κατ’ ενάσκηση της απορρέουσας από το δικαίωμα προσωπικότητας εξουσίας για ελεύθερη χρήση της διόδου, κι αφετέρου δεν υπάρχει στην υπό κρίση αίτηση περιγραφή της επιδίκου διόδου κατά τρόπο σαφή, ορισμένο και ευσύνοπτο, με προσδιορισμό της θέσης και των ορίων.

ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΜΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΣΗ ΞΥΛΙΝΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ – ΠΡΟΣΥΦΥΓΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ – ΑΘΩΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ – ΜΗ ΛΗΨΗ ΥΠΟΨΗ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ – ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ ΑΠΟ 4.300,00 € ΣΕ 2.000,00 € ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

 (ΑΡΘΡΑ 3 παρ 23 Ν 2242/1994, 24 παρ 2 Ν 2344/1940, 29 παρ 1 Ν 2971/2001)

 

Η Λιμενάρχης Πρέβεζας επέβαλε πρόστιμο 4.300,00 € σε κάτοχο αδείας χρήσης αιγιαλού και παραλίας, διότι εντός αυτού τοποθέτησε κιόσκι και πατάρι εμβαδού  53,78 τμ, αλλοιώνοντας έτσι τον αιγιαλό. Ταυτόχρονα ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του ίδιου προσώπου, ο οποίος απαλλάχθηκε από το ποινικό δικαστήριο.

ΑΓΩΓΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΣΥΓΓΕΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΥΛΟΓΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ – ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΟ ΑΙΤΗΜΑ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΦΠΑ ΚΑΙ ΤΟΚΟΦΟΡΙΑΣ.

Σχετ Ν 2121/1993, 4481/2017, 2054/1992

Όσον αφορά το ποσό που αντιστοιχεί στο ΦΠΑ, της εύλογης αμοιβής για τη δημόσια εκτέλεση φωνογραφημάτων ρεπερτορίου στην Ελλάδα, η περί τοκοδοσίας υποχρέωση γεννάται από τη στιγμή καταβολής της αξίας της υπηρεσίας και την έκδοση της σχετικής προς τούτο απόδειξης από την αιτούσα εταιρία συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων (ΕΑ 8884/2003 ΕλλΔνη 45,1102 Μ Πρ Αθ 4579/2019).

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ

Αρ αρχείου Δήμου Πρ 309

 

ΜΗ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ – ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ –  ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΟΥ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΕ ΕΠΙΔΟΣΗ ΚΛΗΣΕΩΣ ΔΙΧΩΣ ΕΠΙΣΥΝΑΨΗ  ΤΟΥ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ – ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΣ – ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ ΕΡΗΜΟΔΙΚΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΗΝ ΕΚΔΟΘΕΙΣΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ.

 (Άρθρα 466 ΚΠολΔ, 479 ΚΠολΔ, 228, 229, 230, 260 ΚΠολΔ, 110 παρ 2 ΚΠολ)

 ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ 3884

Η Άσκηση αγωγής τελειούται με κατάθεση της στο Δικαστήριο και επίδοση σε αυτόν κατά του οποίου στρέφεται, συνυποβαλλόμενης πράξης προσδιορισμού δικασίμου, η οποία και ορίζει την  ημερομηνία και ώρα εκδίκασης της υποθέσεως ενώπιον του καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιου Δικαστηρίου.  

ΑΠΛΗ ΟΜΟΔΙΚΙΑ – ΚΑΤΑ ΠΟΙΟΥ ΔΙΑΔΙΚΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙ Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΑΓΟΜΕΝΟ.

(ΑΡΘΡΑ 68, 74, 556 ΠΑΡ 1 ΚΑΙ 558 ΚΠολΔ).

Από το συνδυασμό των άρθρων 68,74, 556 παρ 1 και 558 ΚΠολΔ, συνεπάγεται ότι, επί απλής ομοδικίας, η οποία υπάρχει και στην περίπτωση της κοινής εναγωγής των εξ αδικοπραξίας εις ολόκληρο ενεχομένων (άρθρα 481, 914 και 926 ΑΚ), η εκ μέρους του ενός από αυτούς ασκούμενη αίτηση αναιρέσεως είναι απευθυντέα κατά του νικήσαντος αντιδίκου του, όχι όμως και κατά του συνεναγομένου του, ο οποίος μόνο ως ομόδικός του δύναται να μετάσχει στην αναιρετική δίκη με την άσκηση κοινής ή αυτοτελούς αιτήσεως αναιρέσεως (ΑΠ 125/2014, ΑΠ 785/2010, ΑΠ 57/2019).

ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΥΠΕΡ ΤΡΙΤΟΥ – ΑΣΚΗΣΗ ΠΛΑΓΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΦΕΙΛΕΤΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΤΗ.

(Άρθρα 410 επ. ΑΚ, 72 ΚπολΔ, Ν. 2496/2007 ΦΕΚ Α’ 87).
Προσωρινό αρχείο μας.

Οι εντολείς μας, προέβησαν στη σύναψη τοκοχρεολυτικού δανείου με τη δανείστρια Τράπεζα κατόπιν υποχρεωτικής ασφαλιστικής κάλυψης του χορηγούμενου από την Τράπεζα ποσού σε τρίτη ασφαλιστική εταιρία. Η ασφαλιστική εταιρία αποτελεί θυγατρική της δανείστριας τράπεζας.
Η ασφαλιστική σύμβαση συνήφθη από του λήπτες του δανείου ΥΠΕΡ της Τράπεζας, έναντι ασφαλίστρου και σε περίπτωση θανάτου τους, η Τράπεζα δικαιούνταν ασφάλισμα ίσο με το ½ του άληκτου υπολοίπου κεφαλαίου του δανείου για τον καθένα από αυτούς, όπως αυτό θα διαμορφωνόταν κατά την ημερομηνία θανάτου του ασφαλισμένου.
Θάνατος ενός εκ των δανειοληπτών. Άρνηση της ασφαλιστικής εταιρίας να καταβάλει το ασφάλισμα προφασισμένη προϋπάρχουσα νόσο του ασφαλισμένου η οποία δεν δηλώθηκε κατά τη σύσταση της ασφάλισης.
Το δικαστήριο δέχθηκε ότι σε καμία παράβαση δεν προέβη ο θανών ασφαλισμένος, αφού η καρδιακή νόσος από την οποία κατέληξε, δεν προϋπήρχε της ασφαλιστικής σύμβασης, ούτε υποκρύφθηκε δολίως. Κατά συνέπεια πληρούνταν η βασική προϋπόθεση χορήγησης του ασφαλίσματος. Δηλαδή, κατά την ημεροχρονολογία του θανάτου, βρισκόταν σε ισχύ το ως άνω ασφαλιστήριο συμβόλαιο όπως επίσης, το γεγονός που προκάλεσε το θάνατο ήταν μεταγενέστερο της ημερομηνίας έναρξης της ασφάλισης.
Το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας έκανε δεκτή την πλαγιαστική αγωγή (αρθρ. 72 ΚπολΔ) που ασκήθηκε από την εντολέα μας κατά της Ασφαλιστικής εταιρίας, καθώς η δανείστρια Τράπεζα αδρανούσε να απαιτήσει από την εναγομένη το ασφάλισμα προς ικανοποίησή της.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ 10-1-2016

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΣΗ ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΥΣΑΣ ΑΓΩΓΗΣ – ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ – ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΜΕ ΚΛΗΣΗ – ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΛΟΓΩ ΜΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΥΣΑΣ ΑΓΩΓΗΣ.
(άρθρα 230, 246 και 285 ΚΠολΔ)

Προσωρινό αρχείο μας.

Αγωγή για αποζημίωση κατά τις διατάξεις της ειδικής διαδικασία για ζημιές από αυτοκίνητα. Παρεμπίπτουσα αγωγή (του εντολέα μας) κατά του ασφαλισμένου για εξαίρεση από την ασφαλιστική σύμβαση λόγω μέθης. Οι δύο αγωγές συνεκδικάσθηκαν. Έκδοση προδικαστικής απόφασης για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης. Μετά τη διενέργεια αυτής, ο καλών – ενάγων (αντίδικος) ζητά την επανάληψη συζήτησης της αγωγής του, όχι όμως και της συνεκδικαζόμενης παρεμπίπτουσας αγωγή μας.
Όταν έχει διαταχθεί η συνεκδίκαση περισσότερων εκκρεμών δικών, ο διάδικος δεν έχει την εξουσία να επισπεύσει τη συζήτηση ως προς μία ή ορισμένες από αυτές. Όταν κατά συνέπεια το δικόγραφο της κλήσης αφορά στη μία μόνο από τις συνεκδικαζόμενες διαδικαστικές πράξεις, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση όλων.
Κατά συνέπεια το δικαστήριο έκρινε απαράδεκτη τη συζήτησή μόνο της αγωγής, εφόσον, σύμφωνα με το διατακτικό αυτής, έχει διαταχθεί προηγούμενα η συνεκδίκαση κύριας και παρεμπίπτουσας αγωγής.

Υπόθεση του γραφείου μας.

ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΟΑΕΔ ΓΙΑ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗΣ

 

 

Αριθμός αρχείου 3286

 

Ιδιωτική υπάλληλος, η οποία εργαζόταν ως πωλήτρια, κατόπιν καταγγελίας της σύμβασης εργασίας από τον εργοδότη της, κατέθεσε αίτηση με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την χορήγηση επιδόματος από τον ΟΑΕΔ. Η αίτηση αυτή έγινε δεκτή και εντάχθηκε στο πρόγραμμα επιδότησης ανεργίας.

Η εντολέας μας λάμβανε κανονικά το επίδομα ανεργίας επί 5 μήνες ώσπου αποφασίσθηκε η ανάκληση της απόφασης περί χορήγησής του και η επιστροφή ολόκληρου του καρπωθέντος ποσού. Αφού υποβλήθηκε σχετικό ερώτημα στον ΟΑΕΔ, οι υπάλληλοί του ενημέρωσαν ότι η ανάκληση οφειλόταν στο εξής: διαπιστώθηκε ύστερα από αντιπαραβολή στοιχείων στα αρχεία του ΟΑΕΔ και του ΙΚΑ, ότι κατά την ημερομηνία απόλυσής της ήταν έγκυος, γεγονός το οποίο, όπως προέκυψε, αποκρύφθηκε δολίως και ως εκ τούτου ο εργοδότης της δεν έπρεπε να καταγγείλει την μεταξύ τους σύμβαση εργασίας. Συνεπώς όλο αυτό το διάστημα η υπάλληλος αυτή έπρεπε να λαμβάνει σχετικό επίδομα από το ΙΚΑ και όχι από τον ΟΑΕΔ.

Η εντολέας μας ισχυρίσθηκε, όπως στην πραγματικότητα συνέβαινε, ότι πράγματι ήταν έγκυος (προσκομιθέντα ιατρικά έγγραφα), γεγονός το οποίο όμως δεν γνώριζε ούτε εκείνη και άρα ούτε και ο εργοδότης της, αφού κατά το χρόνο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας βρίσκονταν μόλις στο δεύτερο μήνα της κύησης. Η ενιστάμενη πληρούσε και όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις που τάσσει ο νόμος για την χορήγηση του επιδόματος ανεργίας από τον ΟΑΕΔ.

Η εν λόγω ένσταση που κατατέθηκε ενώπιον της ειδικής επιτροπής ενστάσεων του ΟΑΕΔ έγινε ΔΕΚΤΗ.

Υπόθεση του γραφείου μας.