ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΗ ΚΑΤΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ – ΕΝΝΟΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 13 Α΄ ΚΑΙ 263 Α ΤΟΥ ΠΚ – ΑΦΟΡΜΗ Η ΜΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΩΝ – ΑΘΩΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΜ ΠΛΗΜ/ΚΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΜΕ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ κ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ – ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ.

(ΑΡΘΡΑ 1, 13 εδάφιο α΄, 14, 16, 17, 26 παρ. 1^α, 27 παρ. 1, 51, 53, 60, 79, 259, 263 και 263 Α ΠΚ)

Υπόθεση του γραφείου μας.

Σκοπός της διάταξης του άρθρ 259 ΠΚ είναι το συμφέρον της ομαλής και ορθής διοικήσεως, η προστασία του κράτους και των πολιτών από παραβάσεις (ενέργειες ή παραλείψεις) του υπαλλήλου κατά τη διαχείριση της δημόσιας εξουσίας. Το έγκλημα του αρ. 259 ΠΚ προϋποθέτει μια συγκεκριμένη υπηρεσιακή ενέργεια ή παράλειψη τελούμενη κατά παράβαση κάποιων καθηκόντων (γενικών ή ειδικών), βλαπτική για κάποιο έννομο αγαθό. Απαιτείται στο στάδιο της υποκειμενικής υπόστασης δόλος, ο οποίος θα πρέπει να καλύπτει όλα τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος. Ειδικότερα, ο δράστης θα πρέπει να γνωρίζει ως υπάλληλος ότι παραβιάζει με μια συγκεκριμένη υπηρεσιακή ενέργεια το καθήκον της υπηρεσίας του και να θέλει, υπό την υπαλληλική του ιδιότητα αυτή, να παραβιάσει το υπηρεσιακό αυτό καθήκον. Αρκεί μόνο ο σκοπός προσπόρισης στον υπάλληλο ή σε τρίτο παράνομου οφέλους, χωρίς να απαιτείται και βλάβη του κράτους ή τρίτου, διότι οι όροι αναφέρονται διαζευκτικώς.  Δεν αρκεί όμως μόνο η εκ προθέσεως παράβαση του καθήκοντος της υπηρεσίας, αλλά συγχρόνως η παράβαση αυτή πρέπει να γίνει με σκοπό παράνομου οφέλους, είτε του ιδίου του δράστη, είτε άλλου ή σκοπού βλάβης του κράτους ή τρίτου. Εάν το αδίκημα τελείται εκ προθέσεως, χωρίς όμως σκοπό ωφέλειας ή βλάβης, δεν θεωρείται ποινικώς τιμωρητέο.

 

Ιδιοκτήτης  καταστήματος  υγειονομικού ενδιαφέροντος προσέφυγε ενώπιον του κ. Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πρεβέζης, καταθέτοντας  μήνυση (την οποία ο ίδιος ονομάζει αναφορά) ζητώντας την ποινική δίωξη Δημάρχου και Αντιδημάρχου, διότι δήθεν ως υπάλληλοι κατά την έννοια των άρθρων 13 εδ. Α΄ και 263 Α του ΠΚ, με πρόθεση παρέβησαν τα καθήκοντα της υπηρεσίας τους με σκοπό να βλάψουν τον ίδιο και να προσπορίσουν σε άλλον παράνομο όφελος.

Συγκεκριμένα, ο Αντιδήμαρχος Πρεβέζης  κατηγορήθηκε ότι με την ως άνω ιδιότητά του και ως Προϊστάμενος της Δημοτικής Αστυνομίας, δεν αποδέχθηκε την αρνητική για τον καταστηματάρχη γνωμοδότηση της δημοτικής αστυνομίας και κατά συνέπεια δεν διαβίβασε αυτή προς το κ δήμαρχο. Οι γνωμοδοτήσεις της δημοτικής αστυνομίας για τη χορήγηση άδειας ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων ήταν πάντα αρνητικές, κάθε χρόνο, ελλείψει κανονισμού λειτουργίας. Οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι, διαχρονικά, σταθμίζοντας τους κινδύνους αλλά και την αναγκαιότητα ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων στο ιστορικό κέντρο της πόλης που αποτελεί πόλο τουριστικής έλξης και αναψυχής, ως προϊστάμενοι γνωμοδοτούσαν αντίθετα, θετικά, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της θέσης τους. Οι γνωμοδοτήσεις της υπηρεσίας παραμένουν στη θέση τους με τη σημείωση του προϊσταμένου για τη λήψη γνώσεως αυτών και την μη αποδοχή τους. Κατά συνέπεια ουδεμία παράβαση υφίσταται αφού η διοικητική διάρθρωση του δημοσίου ΦΥΣΙΚΑ και επιτρέπει στον προϊστάμενο να διαμορφώνει την άποψη της υπηρεσίας, ενυπόγραφα (όπως και έγινε), αναλαμβάνοντας και την ευθύνη. Η υπηρεσία εκπροσωπείται από τον προϊστάμενο αυτής, ο οποίος αφού λάβει υπόψη οποιοδήποτε σχετικό έγγραφο, εκπληρώνει την υποχρέωση να προΐσταται να σταθμίζει και να αποφασίζει.

Αντί ο καταστηματάρχης να εκλάβει την ανάληψη της ευθύνης αυτής από τον αντιδήμαρχο ως θετική για τα συμφέροντά του, αποφάσισε να τον καταμηνύσει! Ενώ εάν είχε διαβιβάσει ο αντιδήμαρχος τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις θα ήταν ευχαριστημένος!!!

 

Τέτοιες περιπτώσεις δυστυχώς, υπάρχουν πολλές, οι οποίες στο τέλος αφήνουν τη γεύση στον πολίτη ότι κάτι συνέβη και παρόλα αυτά η δικαιοσύνη δεν επιτέλεσε το έργο της, η οποία, σε συνδυασμό με την αυτονόητη αδυναμία του αιρετού να ζητά κάθε φορά την ηθική του αποκατάσταση, βαθαίνουν ακόμη περισσότερο την αίσθηση ατιμωρησίας στην κοινωνία, τραυματίζουν την κοινωνική ειρήνη και οξύνουν την αντιπαλότητα απέναντι στις αρχές.

 

Τα θέματα της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι πάρα πολλά και οι παραπομπές των αιρετών στη δικαιοσύνη άπειρες. Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα της παραπομπής των υποθέσεων αυτών στο ακροατήριο με σκοπό την δημόσια ακρόαση και τη φανερή για τους πολίτες αναζήτηση της αλήθειας, δεδομένης της διάχυτης πεποίθησης ότι ο αιρετός είναι πάντα ύποπτος. Αναρωτιέμαι μόνο, πως συμβαίνει να αφορούν όλες οι παραπομπές ανύπαρκτα αδικήματα. Όταν δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντά μας, ο αιρετός και η διαπόμπευσή του, είναι ο εύκολος στόχος. Τα μέσα που έχουν σπεύσει να ανακοινώσουν την παραπομπή του αιρετού, μετά τη απαλλαγή του, ξεχνούν να ενημερώσουν τον κοινό τους.

 

Με την οδηγία 343/2016 επιχειρήθηκε η προστασία του τεκμηρίου αθωότητας από παραβιάσεις που αναφέρονται στον ύποπτο ή στον κατηγορούμενο ως να είναι ένοχος κατά το χρονικό διάστημα που το πρόσωπο αυτό δεν έχει αποδειχτεί ένοχο κατά τον νόμο.  Στα πλαίσια της οδηγίας αυτής «Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν ότι κατά την παροχή πληροφοριών στα μέσα ενημέρωσης οι δημόσιες αρχές δεν αναφέρονται της υπόπτους ή της κατηγορουμένους ως να είναι ένοχοι όσο δεν έχει αποδειχτεί η ενοχή των προσώπων αυτών κατά τον νόμο. Της τούτο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενημερώνουν της δημόσιες αρχές πόσο σημαντικό είναι να λαμβάνουν δεόντως υπόψη την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας όταν παρέχουν ή διαδίδουν πληροφορίες στα μέσα ενημέρωσης. Η απαίτηση αυτή δεν θα πρέπει να θίγει το εθνικό δίκαιο που προστατεύει την ελευθερία του Τύπου και των λοιπών μέσων ενημέρωσης». Έστω και με μια μικρή καθυστέρηση, ήδη το σχετικό νομοθέτημα εναρμόνισης με την ως άνω οδηγία βρέθηκε στο στάδιο της διαβούλευσης, προκειμένου να προωθηθεί για ψήφιση.

 

 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ 26/6/2018

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ