ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ – ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣH ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ – ΑΡΜΟΔΙΟ ΤΟ Μονομελές Πρωτοδικείο – ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΟΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ – ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΔΕΣΠΟΖΟΥΣΑΣ ΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ – ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΗ Ο ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΟΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΓΙΑ ΠΑΡΕΛΘΟΥΣΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ.

(Άρθρα 46 έως 53,  64 έως 66, του Ν 2121/1993, 728 παρ 1 ΚΠολΔ, άρθρ 2 του Ν 703/1977, άρθρ 86 της Συνθήκης της Ρώμης).

Προσωρινό αρχείο μας.

Με 4 δικαστικές αποφάσεις του, το Μ Πρ Πρέβεζας, δικαίωσε τους καταστηματάρχες του Ν Πρέβεζας, οι οποίοι παραπονούνταν για παράλογες αξιώσεις των εταιριών διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων. Οι αποφάσεις εκδόθηκαν στις 6-10-2017 και δικαιώνουν απόλυτα τους ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, οι οποίοι πλαντάζουν κάτω από αφόρητα οικονομικά βάρη. Οι εταιρίες διαχείρισης ΑΕΠΙ – GEA GRAMMO έχουν φτάσει μέχρι το σημείο να ζητούν ως αμοιβή, ποσοστό από τα κέρδη των καταστημάτων με βάση τους επίσημους τιμοκαταλόγους τους, τους οποίους μονομερώς κατήρτισαν, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τους καταστηματάρχες σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο.

Το Δικαστήριο, κάνοντας αναφορά στην γενική αρχή της απαγόρευσης καταχρηστικής εκμετάλλευσης της δεσπόζουσας θέσης των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης των δικαιωμάτων της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, που θεμελιώνεται για με τον Ελληνικό Δίκαιο το άρθρο 2 του Ν 703/1977, για δε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο άρθρο 86 της Συνθήκης της Ρώμης, η οποία απέναντι στους εν λόγω καταστηματάρχες, υλοποιείται με την απαγόρευση εξαναγκασμού αυτών προς καθορισμό μη δίκαιων τιμών, έκρινε ότι, η προσφυγή στην δικαιοσύνη υπό τη μορφή αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, πρέπει να γίνει, αφού προηγηθεί ανεπιτυχής διαπραγμάτευση μεταξύ των αντικρουόμενων μερών, και εφόσον, ο χρόνος για τον οποίο επιχειρείται ο καθορισμός του ύψους της αξίας των δικαιωμάτων, είναι μελλοντικός και όχι παρελθοντικός. Στη δεύτερη δε περίπτωση, όπως εν προκειμένω, όχι μόνο δεν έχει νόημα και έρεισμα η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, αλλά αντιθέτως καθίσταται αυτή καταχρηστική και επιζήμια για το αδύνατο μέρος – καταναλωτή.

Αρμόδια για τον καθορισμό της αποζημίωσης χρήσης των παρελθόντων ετών εξακολουθούν να είναι τα Ελληνικά Δικαστήρια, αλλά κατά την τακτική διαδικασία και όχι κατά την εκβιαστική διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ 10/10/2017

ΕΚΚΡΕΜΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΜΑΣ